tag:blogger.com,1999:blog-79063348671205053702024-03-14T16:15:22.853+03:00.. tatlı rüyalar yapımcılık *iyi uykular dileyen adamın yazı evi..Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comBlogger48125tag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-17801560810813198262009-12-29T19:17:00.001+02:002009-12-29T19:20:15.295+02:00Son yazı.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie9aMq4ShnFCXf0Y_ylgHRMVQsBvAL0TDa0-709KGdZqilq1rsG5q5JqI56jmKoaM4tZQu_D7aNtVQ8Z75foOpI08pym1Gk4Hx2zo9FHt4JeQPL17l09IXIpSUbvXHi84XrH31bEAGcMXV/s1600-h/arsuz_kale_by_kayabel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ps="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie9aMq4ShnFCXf0Y_ylgHRMVQsBvAL0TDa0-709KGdZqilq1rsG5q5JqI56jmKoaM4tZQu_D7aNtVQ8Z75foOpI08pym1Gk4Hx2zo9FHt4JeQPL17l09IXIpSUbvXHi84XrH31bEAGcMXV/s320/arsuz_kale_by_kayabel.jpg" /></a><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Dedim ya önce elimin çizgileri ;<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Sonrada ellerimi sileceğim..<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Değişemiyor hiçbirşey.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Nereye gidersem gideyim yapamıyorum.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Kaçmakla geçiyor hayatım.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Bir o şehir ; bir bu şehir.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Anlık kararlarım ;<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Plansızlığım<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Düzensizliğim.,<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Uykularım.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Herşey yolunda ! yazamıyor ellerim.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Bir şehirden ne için kaçıyorsam ;<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Başka bir şehirde beni buluyor kaçışlarım.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Önce uykum kaçıyor,<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Sonra insanlar.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Sonra aklım..<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Düşünürsem uyuyamıyorum ;<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Düşünmeden duramıyorum.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Aklımın içinde gezinen sesler ;<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Karabasanlarım..<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Bugün okudum.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Bütün yazdıklarımı..<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ne değişiyor benim hayatımda ?<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Neler değişiyor ?<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Cümleler farklı elbet ; ama anlatılan hep aynı.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Yeniden yarattığım dünyalarım ; su içmeyi unutuan bedenimin halüsinasyonları sanki.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Hiç varolmamışlar gibi.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Anlatmak istemiyorum.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ama ben ;<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">O resim benim memleketim.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">O deniz benim mayam.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">O yeşil hamurum.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ben balıkçı çocuk <br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ben küçük kaptan<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ben kara böcek<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ben minüs oğlan<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ben ne zaman nerde olacağı belli olmayan<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Vazgeçemiyorum.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">...<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Bugüne kadar beni okuyan herkese ; benimle paylaştıkları herşey için teşekkür ediyorum.Yeni yılınızı kutluyor ve nice mutlu yıllar diliyorum.<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Hoşçakalın<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">...<br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div align="center"><br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-36743985856019663722009-12-15T03:45:00.008+02:002009-12-15T04:30:41.906+02:00Ayna<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu-yCbNJkUnMpErFbz70x461wFlWGXQUKfdi9XstkavxdaH2l0k_hl2gD34t7k_UveRGrcwdj-JZFT1InQywMVuQohYi8tawp2Yqf1vrv6BVbRfUIyYtAsZjahfCSuM4S2XbY67q-MSd-A/s1600-h/translucent_mirror.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu-yCbNJkUnMpErFbz70x461wFlWGXQUKfdi9XstkavxdaH2l0k_hl2gD34t7k_UveRGrcwdj-JZFT1InQywMVuQohYi8tawp2Yqf1vrv6BVbRfUIyYtAsZjahfCSuM4S2XbY67q-MSd-A/s200/translucent_mirror.jpg" /></a><br />
</div><br />
<div style="font-family: inherit;"><br />
<div style="text-align: justify;">Neden bu kadar inatçıyım bu gece anlamıyorum.Başım dönüyor,dizlerim kırılıyor dışarının soğuğundan.Hani gözlerim kapanmaya yaklaştıkça ben zorla açmaya çalışıyorum.Çünkü görmem gerekiyor.Hiç görmediğim yüzü görmem ve kim olduğunu anlamam gerekiyor.Oturduğum yer hiç rahat değil;ama şekliyle oynamıyorum dizlerimin inadına.Acıyorlar delicesine.Yakarışlarına kapatıyorum kulaklarımı;acımaları gerekiyor.<br />
</div></div></div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;">Geldim geleli ilk defa sabahı buluyorum uykuyu beklerken.Haliyle ilk defa sabah ezanını,günün seslerini ve kuşları işitiyorum.Küçük kanatlar çırpıldıkça büyük köprüler yıkılıyor.Un ufak oluyor herşey...<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;">Kuşlar üzgün haliyle.Bir elektrik direğinin üstüne konup vazgeçiyorlar kanat çırpmaktan.Öyle ya her çırpılan kanat önce bağları çözüyor sonrada gururun köprüsüne getiriyor sırayı.Penceremin kenarına gelip ; En kötüsü ne biliyormusun ? diyor içlerinden ufak olanı.Hafifçe başımı eğip kendi sorusuna yanıt vermesini istiyorum.<br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><i><b>... </b></i><br />
</div><div style="text-align: center;"><i>'</i>'Bağların çözüldüğü yerde gurur köprüsü yıkılmazsa;eğilemessin bağcıklarına.'' diyor minik. <br />
</div><div style="text-align: center;">Miniğin bu sözleri güldürüyor beni. Haklısın diyorum.<br />
</div><div style="text-align: center;">Haklısın ama;onu nasıl yıkayım ?<br />
</div><div style="text-align: center;">''Ama'lar duvarlardan aynaları kaldırır ; boş duvarlar güzelliği gözlerinden.''<br />
</div><div style="text-align: center;"><i><b>... </b></i><br />
</div></div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
Okadar güzel konuşuyorki penceremin önünde;suskunluğunun örtüsüne bürünüp,taşıdığı desenlerin zarifliğinde kaybolmak istiyorum.Bir süreliğine yok olmak.Unutmak.Neden bu kadar inatçıyım anlamıyorum.Zerafet bana aynaları söyledikçe ben ona yok olmak diyorum.Önce avucumun içindeki çizgiler,sonra avuçlarımı silmek bir silgiyle.Karışıyorum kendime.Alacalı renklere bulanıyoruz kendimle.<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;">Sanırım gözlerimiz küsene kadar birbirlerine ;<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;">Burada oturmalı böylece …<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
<div style="text-align: justify;">Rengarenk halimizle anlamsız adımlar atmalı,kuşlarda eşlik etmeli,aynalar eksik etmeli,tahta bir taburede,koyuca bir yeşille;duvarları boyalı,ahşap doğramalı,soluk renkleri olmalı,canlı mumları yanmalı,cılız ışıkları,seksenleri çalmalı , biraz gri ; dumanlı , herşeyden çok anlamlı , senden güzel kokmalı , etraf tütün kokmalı,kışın piposu tütmeli,aroma esir almalı,biraz başım dönmeli,bira ucuz olmalı,ah sana ne demeli,yanımda biri olmalı,böyle bir yer bulmayı,istiyorum bilirsin;sonrada uyumayı,uyku tutmazsa eğer;o gece yok olmayı..<br />
</div></div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><div style="font-family: inherit; text-align: justify;">Aynaları ...<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-30449749710479017252009-12-08T11:52:00.001+02:002009-12-08T12:06:44.916+02:00Sütlü Günaydın<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisTKJIQDxXvMxpyaey2Q-8O1-tDVu5rKlLTmXEP_8sqtGQBHMy1kRJzfHvex3YJZoVf9rpChnI_jGNiJxWd_a8g87p-HcE-y8eI2LWjXPNd-d8V-GMC53u_JGc4zT1y3E_K2ZkMhEPejqR/s1600-h/Rippled-Chocolate-Milk_413.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisTKJIQDxXvMxpyaey2Q-8O1-tDVu5rKlLTmXEP_8sqtGQBHMy1kRJzfHvex3YJZoVf9rpChnI_jGNiJxWd_a8g87p-HcE-y8eI2LWjXPNd-d8V-GMC53u_JGc4zT1y3E_K2ZkMhEPejqR/s200/Rippled-Chocolate-Milk_413.jpg" /></a><br />
</div><br />
Günaydın insanlar :)<br />
<br />
Arada sırada sabahlarıda yazmak gerekiyor.Mesela bir kahvaltıyı anlatmak geliyor içimden.Zengin bir menüden sözetmek istiyorum.Enerji ; protein ; karbonhidrat!Sütten sözediyorum.Hani kaynatırsın kaymak olur ya ; ondan işte.Yanında biraz çikolata hayal edin.Gayet güzel ve iştah açıcı bir menüye benziyor ışıksız salonumda kör gardiyan dinleyerek tükettiğim.Yanında spor haberlerini takip ediyorum ; birazda ekonomi haberleri.<br />
<br />
Bomboş bir salı günü ; üniversitenin bana lütfu olan fazladan bir tatil bekliyor beni.Sütten ağzım yanmasada pek sevdiğim söylenemez ; ama tek başına olunca insanın kalkıp kahvaltılıkları çıkarası gelmiyor dolaptan.Çıkıp ekmek almaya üşeniyor.Bunun yerine kısa , basit ve besleyici olanı tercih ediyor.Aslında sütle olan hikayesi eskiye dayanıyor bu adamın.İlginç anıları var kendisiyle.Mesela doğduktan sonra sadece 1,5 ay tercih ediyor süt içmeyi.Henüz 2 aylık bir bebekken şaraba vuruyor falan :)Şarap kısmını geçersek işin aslı sütten nefret ediyor.Çikolatadanda haz almıyor pek.Ama uyuşukluğun ona yaptırdıklarına bakınca da şaşırıp kalmıyor değil.<br />
<br />
Dışarıya çıkmadan evel süt ve çikolatayla haşır neşir olurken telefonum çalıyor benim.Açıyorum ve muhtemelen ilkokula giden bir çocuk ; okuldan yeni çıkmış olmalı ; annesini arıyor ; daha doğrusu annesi sandığı beni.Anne ben çıktım ! diyor bana. Gelip beni al diyen ses tonuyla.Yanlış aradın sanırım diyorum.Efendim ! diyor şaşkınlıkla.Aradığın numrayaı birdaha kontor et bakalım ; yanlış aramış olabilirsin diyorum onu utandırmayacak bir ses tonuyla.Ama başaramıyorum ki telefonu yüzüme kapatıyor.. :)<br />
<br />
Kapanan telefon yazımı baştan sona tekrar okumamı sağlıyor.Farkediyorum ki hiç yazmadığım türden yüzeysel ; içinde soyutluktan yana tek bir kelimenin olmadığı ; sabah sersemi bir insanın günü nasıl değerlendireceğini düşünürken karaladıkları dökülmüş satırlara.Her zamanki çizginin dışına farketmeden çıkabilmiş olduğumu görüp seviniyorum.Birşeyler değişiyor.<br />
<br />
Çocuk birdaha arıyor...<br />
<br />
Önce açmayı düşünmüyorum ; yine utanıp kapatmasın diye.Sonra düşünüyorum ; belki çocuk anneisinin numarasını kaydetmemiş ve sadece bir kağıda yazmıştır ; üstelik yanlış yazmış ve annesine mutlaka ulaşması gerekiyor olabilir diyorum.Belki ona yol gösterebilirim diyorum.Telefonu açtığımda bana isminiz ne ? diyor çocuk.İsmim Batuhan diyorum. <br />
<br />
Ve o birdaha kapatıyor telefonu yüzüme...Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-79049959079328621622009-12-05T01:39:00.010+02:002009-12-05T01:51:38.161+02:00Hergece Yürüyüşleri , Televizyon ve Pop<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht9A7aom4dP5Dh3yJgQUycMu8gX_600VaH1oj0p-tz9YHht1HUPoG6wHlcmnqWJjsblbMVZ2z7pYAsuNT7vCh1743Oyh-Fq8TaRCGMG6ASGPnxIFa7ohrda760-p5eBU1lrjlpCwQqY5CW/s1600-h/yagmurlu_aksamustu_by_immortal5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht9A7aom4dP5Dh3yJgQUycMu8gX_600VaH1oj0p-tz9YHht1HUPoG6wHlcmnqWJjsblbMVZ2z7pYAsuNT7vCh1743Oyh-Fq8TaRCGMG6ASGPnxIFa7ohrda760-p5eBU1lrjlpCwQqY5CW/s200/yagmurlu_aksamustu_by_immortal5.jpg" /></a><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Çıplak şehrin ıslak yapraklarının kokusuyla;dönüyor başım. Rüzgar soğuk olsada hoş,sersemliyorum çaresiz. Havada yaşlanıyor gözünü kırparak. Geliyormuş akşama damlalar. Buyrun gelin;ev sizin;ben şemsiyemi alıp;evden çıkıyorum. ''Hergece yürüyüşleri''me yeniden başlamışken sonbaharın sevinç ağıdı yanımızda taşıyor. Ürpertiyi hissedip sıcak evi düşleyerek mutlu oluyorum...<br />
</div><br />
<div style="text-align: center;">Evdeyim..<br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div>Çatlamış dudaklarımın lezzetine kapılıp dalıyorum bir süredir.Bilinçsiz ısırıklarım canımı yakıyor ve sızıyla farkına varıyorum etrafımın.Etraf alışık olmadığım bir şekilde televizyonun renkli dünyasına aldanmış ; ayakuydurmuş renklere uyuşuyor.O kadar bezmiş bir halde ki iki adım yol gidemez olmuş.Ah etrafı ben toplamazmıyım birgüzel , elini yüzünü düzeltmezmiyim hiç ?<br />
<br />
<div style="text-align: center;">Düzeltmem :)<br />
</div><br />
Belki bir reklam arasında su içmeye kalkar bu etraf ama ; gelir kurulur yine herzamanki yerine.Haftasonu keyf-i işkencesi.Bahsetmişken hatırlıyorumda eskilerden ; eline kalem kağıt alıp televizyonda duyduğu şarkıların sözlerini yazardı annem.Tam bir Sezen Aksu hayranıydı.Sonraları şarkı çıkmasa bile o kağıtlardan okunurdu duyulara.İşte bugün ben ; dudaklarımı yiyerek içine daldığım televizyon dünyasında bir şarkıyla uyandım.Kağıt kalem alasım geldi elime.Alıp tüm sözlerini yazmak ; üzerine püskürtme boyayla sol anahtarı , uğur böceği ve güneş çizilmiş buzdolabıma yapıştırmak istedim.<br />
<br />
Sanırım Türk Pop Müziği yeniden uyanışa geçiyor.Ben ve annem gibi ; saf duygularını hala doksanların Türkçe Pop şarkıları ile besliyorsanız ; onları dinlemekten keyif alıyorsanız hala ; bugünlerde gerçekten güzel şarkılar çıkıyor bir bir.Ve ben teşekkür ediyorum düne kadar nefret ettiğim tevizyona ; bana üzerine düşünecek değerli sözler ve müziği hediye ettiği için.O gecelik onu affediyorum ve izin veriyorum kulağıma fısıldamasına.O sabaha kadar açık kalıyor ; bense uykularda.<br />
<br />
<a href="http://immortal5.deviantart.com/art/yagmurlu-aksamustu-105891938"><span style="font-size: x-small;">Resim : http://immortal5.deviantart.com/art/yagmurlu-aksamustu-105891938 </span></a>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-10072348019813154992009-11-28T03:43:00.003+02:002009-11-28T03:53:58.069+02:00Olmaz ve Bulmaz<div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9RiTGesUJcXhFy0n3RFHg1jRcSsE8QA7RtXsUg79qw3G4SjlUouBGBgfLQU9Zj18bjtpgZhtU-RIi60RWLsANhaiQEt1YK3fsQVCSq32qrAH5d5ZHn_Y0QzgEOFjkEcsOzRaCOvzcK4mf/s1600/Love_by_Stewdog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9RiTGesUJcXhFy0n3RFHg1jRcSsE8QA7RtXsUg79qw3G4SjlUouBGBgfLQU9Zj18bjtpgZhtU-RIi60RWLsANhaiQEt1YK3fsQVCSq32qrAH5d5ZHn_Y0QzgEOFjkEcsOzRaCOvzcK4mf/s200/Love_by_Stewdog.jpg" /></a><br />
</div><br />
<div style="text-align: left;">Ne zaman zifiride saatime bakmayı takıntı haline getirsem ; bilirimki içim yine sıkıntılardadır benim.Anlamlı ve anlamsız , tarifsiz bir boşluk içimdeki.Ağır ağır , hastalıklı bir seyirle birikiyor bedenimde.Bendimi aşan nefesin güvercinleri ; kaçık yine akılları.Açık penceremden onlarda uçunca başbaşayım zifiriyle.Göremiyorum yinede yıldızları.Derin derin soluduğum havayı yine derin derin atıyorum içimden.Herseferinde boşluğuda alıp götürmesini ; beni rahat bırakmasını istiyorum.Ama yinede dinletemiyorum. <br />
</div></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Zifiride saatime bakıyorum.Sahip olduğun kocaman bir boşluk ; nasıl olurda seni böylesine doldurabilir diyorum.Nasıl olurda nefretin damlalarıyla ıslatırsın yüreğini.Nasıl kırarsın teker teker ; nasıl eritirsin ; elinde hayal kırıklarından kesiklerin , neden susarsın ? Susmak iyidir diyor içim.Kendini yiyor için için.<br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Sonunda yıllardır varolan ama aklıma o an beliren ; ve sanırım baştan sona ilk kez dinlediğim eski bir şarkıyla hissediyorum gözlerimdeki gerçek yaşları.İlk başlarda zorlama gibi geliyor bu ağıt ; zorla ağlattım kendimi diyorum ama sonraları tutamıyorum kendimi.O kadar içten ve katılarak ağlıyorum ki ; şaşkınlık ve rahatlığın birlikteliği beni sarhoş ediyor.Üzüntümün matemini gözyaşlarımla avuturken ; gözyaşlarım şehrin soğuğunda kayboluyor birazdan.<br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Yerimi yönümü umursamadan önüme çıkan her sokağı , her caddeyi aşmak istiyorum.Gecenin körünü ; saatin geçini umursamadan yürüyorum incecikHavanın serin şarkısını bende üflüyorum ellerime.Her zamanki siyah hırkam üzerimde , eskimiş beyaz çizgileri çeyrek ömrümle dost.<br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Yeşil bir şişede kırmızı bir sarap istiyor canım ; üzerinde kahveyle birazda elma.Elmayıda , şarabıda bulurum bulmasına ; kahvesiyse muamma.Bu zifirde ne taze çekilmiş kahve satılır artık nede bulunur değirmen.Hal böyle olunca bana kalır bir şişe.Böyledir işte.Bazen yapmak istersinde ; saatlerin olmaz.Bazen zamanın boldur ; yapacağın seni bulmaz.<br />
</div><div style="text-align: center;">...<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-small;">* Olmaz ve Bulmaz ; apartmanın boşluğunda yaşayan 2 güvercine verdiğim isimdir.</span><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-54996032967311155392009-11-12T23:11:00.004+02:002009-11-28T04:01:07.236+02:00Ben Olmak Belası<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDjFetLvFd4CSXMvSI7OTbHw7bYhyphenhyphenQbbsUZ1QSo9yCWfoE3mMnRWB_bhOp8a0sdghjQqf-BnsqNEan9ZijN6KopqKukrT0XrvdfwEc4YeDDp6Kt_1dpwXT__aA_dZeb-4oih6kLMHrD8Vb/s1600-h/EdwardChapman-CampbellTheUmbrellaMan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDjFetLvFd4CSXMvSI7OTbHw7bYhyphenhyphenQbbsUZ1QSo9yCWfoE3mMnRWB_bhOp8a0sdghjQqf-BnsqNEan9ZijN6KopqKukrT0XrvdfwEc4YeDDp6Kt_1dpwXT__aA_dZeb-4oih6kLMHrD8Vb/s200/EdwardChapman-CampbellTheUmbrellaMan.jpg" /></a><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
<div style="text-align: left;">Bugün ben değil dünya ters tarafından uyanmış olmalı.Çünkü diğer günlerden bir farkı yoktu ''ben''im günaydın seramonimim.Açık unutulup sabaha kadar çalışan ve gücünün son damlalarını tüketen müzikçalar'ım'ı inceldiği yerden kopartarak es geçtim.Çalsın dursun kimselere.''Ben''den farkı olmasın.''Ben'' nasıl boş duvarlara konuşuyor gibi hissediyorsam kendimi;oda ''ben''im gibi hissetsin kendini.<br />
</div></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">En azından onun boşluğu sadece ''ben'' im.''Ben''imse sahip olduğum birçok boşluk var.Kimisi kocaman insanlar olmuşlar,kimisi küçük çocuklar.Bazısı büyümüş ama hala çocuklar.Onlar hiç anlamazlar.Durupta sormazlar hiç neden?Hiç düşünmezler.Hep devam ederler.Umarsızlığın diz boyuyla başlarına vursanda gülerler.Herkes ayrı bir saz;ayrı bir telken,bu sabah uynamak için çok erken.Kısa bir yolculuk herzamankinden.Islak cama sırtımı yaslamış düşünürken ben ...<br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Birde ben olmak var işte başımın belası ben.<br />
</div><div style="text-align: left;"> <br />
</div><div style="text-align: left;">Dolambaçlı olmayan yollarımı defalarca yürüyüp duruyorum bir aşağı bir yukarı.Belki sağın solun sıcağındadır belamın parlak taneleri.Belki yağan yağmurdan onlarda ıslanmış ve üşümüşlerdir içimde;ama nafile.Ne kadar yürüsemde bulamıyorum ben hatamı.Belkide insanlara fazla inanıyorum,fazla güveniyorum gereksiz yere.Belkide onlar güdülerime çizdiğin resimlerinden daha çirkinler.Belkide daha kurnaz,bencil ve düşüncesizler.Ama ben olmak belası işte,yakıştıramıyorum yüzlerine.Çünkü ben sanıyorum. Zannediyorum!<br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Hey insanlar !<br />
</div><div style="text-align: left;">Sayenizde ben belkilerde yaşıyorum.<br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Ben insanlara defalarca söylüyorum,ama kulak bu;dikiş tutmuyor ki zorla dikeyim. İstemezmiyim bende hapsolsun sözlerim.Hem ne siz duvar olursunuz ; nede ben sinirlenirim.Ama ben olmak belası işte başımdaki.Ben ne sizin kulaklarınıza iğne iplik sokacak kadar gaddarım;nede sözlerimin dinlenilmesini zorla sağlayacak kadar bencilim.<br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Sanırım ben başımın belası ; bol anlayışlı ve iyi biriyim.<br />
</div><div style="text-align: left;">Evet öyleyim.<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-21698059180588202722009-11-08T12:45:00.011+02:002009-11-08T13:26:40.449+02:00Oyun<div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxOmCvGoNebddga1h3ZvXJS6ljDNCdkN_tlxWWX5ka981nMCit5aSdh7WOJe-B5gMo2P3MBH5VJWIlsSY0rf2t5Sctn4ceU2u0Uqxf90DwTL8lNuPgfJh5uvCoHh75kc0FXlM42bm_r2af/s1600-h/redkitxc4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxOmCvGoNebddga1h3ZvXJS6ljDNCdkN_tlxWWX5ka981nMCit5aSdh7WOJe-B5gMo2P3MBH5VJWIlsSY0rf2t5Sctn4ceU2u0Uqxf90DwTL8lNuPgfJh5uvCoHh75kc0FXlM42bm_r2af/s200/redkitxc4.jpg" /></a><br />
</div><br />
<div style="text-align: justify;">Geçen haftanın aksine havalar güzelliklerini giymiş üzerine.<span style="color: orange;">Sarısarı</span><span style="color: yellow;"> </span>parıldıyor insanın yüzüne<span style="color: #0b5394;">.<span style="color: #6fa8dc;">Mavimavi</span></span> göz alıyor gökyüzü yeryer süründüğü beyaz pudrayla.İşte böyle bir günaydınla dinlediğim ilk şarkı Björk-İsobel oluyor Sabiha Filis'e sevgilerle.Herşey;herzaman olduğu gibi göründüğünden farklı ya;bu yaz görünümlü sonbahar sabahı,yatağın dışında çok soğuk.Dönüp dolaşıyor,dışarıyı reddediyor bir süre yatağın sıcak yüzü.Ama çare yok;gün başladı ve sona erdirmek için yaşamak gerekiyor...<br />
</div></div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
Geçen hafta 70'lerde gezinirken 90'ların dahi ne kadar özlenebileceğinden bahsetmiştim<a href="http://www.hayatizlerim.com/" style="background-color: white; color: red;">''ona''</a>.Hal böyle olunca kurduğum cümlenin özlemi sardı beni o gece.Cadde'nin gözünün geçmişinden döndüm kendime.Doksanlarımın sabahları ; onbuçuk da Kaptan Tsubasa ve sonrasının Şirinler'i geçti gözümün önünden.Büfelerden binbir ricayla anneme aldırdığım '' red kit '' ve ''casper '' çizgi romanlarım.Doksandokuz kupona Sabah gazetesinin verdiği ve benim Super Mario olup kafamla kırdığım tuğlaların puana dönüştüğü , altınlar topladığım atarim.<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><b>''1992-1996 Şırnak - Van '' </b><br />
</div><div style="font-family: inherit;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaQmurH-gf3OLc3sETS3M-vvWqlJ0pdmVCYzAQYX3Xm69g8X9e8QSSpkFuM7P20FDNq5ce8CHA5APqrFdHnW0Ua-FDw-FtWbz-G6RY5jhQni9_TECGxALH-Fs-Fyt_Qpu9N_5aXMItUSmu/s1600-h/adszwi4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaQmurH-gf3OLc3sETS3M-vvWqlJ0pdmVCYzAQYX3Xm69g8X9e8QSSpkFuM7P20FDNq5ce8CHA5APqrFdHnW0Ua-FDw-FtWbz-G6RY5jhQni9_TECGxALH-Fs-Fyt_Qpu9N_5aXMItUSmu/s200/adszwi4.jpg" /></a><br />
Hayatın ailemi ve beni sürüklediği şehirlerden birisiydi Van.Çok değişik ikilemleri yaşadığım , akasya ağaçlarının yeşil yapraklarını oyuncak tüfeklerimize mermi yapıp bahçesinde oyunlar oynadığımız bir evimiz vardı.O güzelim yaprakların onlarcasını hergün koparır ; akasyaların içindeki tatlı balı emer ; yapraklarınıda oyundaki kurşunlarımız olarak değerlendirirdik.<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
Oyun basitti.Aslında var olmayan fakat hayal ettiğimiz olmaması gerekenler vardı karşımızda.Onların akasya yaprakları değil gerçek mermileri vardı.Bizde yardım etmeliydik yüksklerde dolaşanlara.Bizde askerdik.<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
Oyun bundan ibaretti çünkü etrafımızda başka birşey görmezdik.Evde başka birşey duymazdık.Gökyüzünde kuşlara değil Uh-1 helikopterlere aşinaydık.Bilirdik o yaştan mekanik kuşların ne için nereye gittiğini.Bu yüzden atari önemliydi.Atari hayattı.Asker olmaktan çıkıp Super Mario olabildiğimiz yegane yerdi.Bu yüzden tam 99 gün boyunca hergün erken kalkıp aldık sabah gazetesini.Gözlerimiz , Van'da görebildiklerimizin dışına çıkabilsin diye.<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;">Atarim geldiğinde çok sevinmiştik.Sadece benim değil , bütün çocukların atarielri gelmişti.Hayat daha güzel olmuş , her sabah Tsubasa'yı izledikten sonra karşılıklı futbol turnuvaları yapabilir olmuştuk.Ben İshizaki , o Misaki olabilirdik.Eğer 3 kere üstüste atari turnuvasında şampiyon olursak Kaptan Tsubasa bile olabilirdik.Olabilirlik imkanlarının bu kadar geniş olduğu başka bir yeri o ana dek görmemiştik.Kimse sokağa çıkmaz olmuştu.Bahçedeki park anlamını yitirmiş yalnızlığa terkedilmişti.Onlarca akasya yaprağı koparılmaktan , kanatılmaktan kurtulmuş , emsalsiz kokularını büyük bir neşeyle evlerimizin balkonlarına dolduruyorlardı.Esen rüzgarlar balkonlara akasya bayramı oluyordu.<br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; text-align: justify;">İşte ben o günleri bile özledim.Kendi doksanlarımı.İlk arabamızı 165 mark'a aldığımız günleri.Gece apartmanın önüne bırakıp;sabaha kadar aralıksız yağan tipi sonucu bulamadığımız;kapısında kurşun delikleri olan mavi arabamız.Sadece bizim değil;babamın ve arkadaşlarının bile sabaha kadar Super Mario oynadığı günleri.Sadece basit bir atarinin onlarca çocuğun ve ailesinin hayatını değiştirip,akasya ağarçlarını özgür bıraktığı,balkonların mislere bürünüp,Red-Kit 'in country bir şarkı söyleyerek batan güneşin ardına saklandığı günleri ..<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">''Ben zavallı ve yalnız bir kovboyum''<br />
</div><div style="text-align: center;">''Ve ev buradan çok uzakta''<br />
</div><div style="text-align: center;"> <br />
</div><div style="text-align: center;">Red Kit.<br />
</div><br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-64007083300175778022009-11-02T22:05:00.001+02:002009-11-02T22:15:54.023+02:00Zaman Arabası<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirFeXYHe28iPhd5dHKlRMvItCj2Or7ja-0BEHMvnM7iOg4wrlVS0XmakMiy2eukbX9et1ybCJlLV2ZRmGo-FGC0s4v69ssyo7El2NHeBDzD0W7_9ZvppGsMxAiPgGNf52q-qrRNZr77xzY/s1600-h/anadol_01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirFeXYHe28iPhd5dHKlRMvItCj2Or7ja-0BEHMvnM7iOg4wrlVS0XmakMiy2eukbX9et1ybCJlLV2ZRmGo-FGC0s4v69ssyo7El2NHeBDzD0W7_9ZvppGsMxAiPgGNf52q-qrRNZr77xzY/s320/anadol_01.jpg" /></a><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
Çok değil ; sadece dört hafta oluyor bahçelievler'le beşevler arasına sıkışmış küçük evime yerleşeli.Sanılanın aksine etraf derli toplu ; bir gurur abidesi anneme.En sevdiğim kitaplarım ve gitarlarım çevreliyor etrafımı.O gece mavisi yokmu içlerinde ; yeni olduğundan olsa gerek ; nasılda yanıyor ellerim ona dokunmak için.İlk zamanlar içime sinmemiş olsada , alışıyorum rengini dahi bilmediğim duvarlarıma.Kendimi paylaştıkça , yaşadıkça , soludukça benimsiyorum bu evi.Sahip olduğum tek plak <span style="color: #0b5394;">'' Jeff Buckley - Grace ''</span> yanımda bana bakıyor , yazdıklarımı okuyor.Yağan yağmuru seyretmek için camın kenarına geliyorum ve kırmızı suratlı , beyaz saçlı , yaşlıca bir amca , karşı dairenin 1. katındaki balkonunda tüttürüyor sigarasını.<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Her sabah karşılaşıyorum bu amcayla.Eksik etmiyorum selamımı.Ne kadar içten gözüküyorum bilmiyorum ama saygıda kusur etmemenin ötesinde içimde var bir çekince.Çünkü biliyor.Bu caddede kim nerede oturur , tini mini hanım ne iş yapar , bu küçük kız hangi okula gider , falanca bey'in arabası hangisidir.. Herşeyi biliyor.Bu yüzden ben ona '' Caddenin Gözü '' diyorum.Acaba hakkımda neler biliyor merak ediyorum.Babamın mesleğini , aslen nereli olduğumu , nerden geldiğimi söyleyerek bir iki ipucu veriyorum onca yıllık bilmecemden.Varsın gerisini kendi birleştirsin yapbozumun.Laf durmak bilmezken bu ipucu oyununda ağzından kaçırıyor şimdilerdeki sevgisini.Kimbilir belkide o yüzden dışarıda duruyor bu soğukta kırmızı suratlı amca.Eski klasiklerimizden Anadol arabası için.<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">İçimdeki çekinceden olsa gerek soramıyorum o Anadolu neden bu kadar çok sevdiğini.Sürmeye bile kıyamıyor çünkü.Tahminim öyle ki yıllardır yatıyor bu kız apartman garajında.O; 1.kattaki evinin balkonundan sigarasını tüttürürken , ben yağmurdan aldığım gözlerimi onun titreyen ellerine ; aklımı ise o titrek ellerin biricik sevdalısı Anadol'a veriyorum.Nasıl bir aşk'a tutulduğunu yaşlı gözlerine gizliden bakarak anlamaya çalışıyorum.İhtiyacım olan empati çekirdeklerini çıtlıyorum.<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ve işte ; toy bir devlet memuruyum 70'lerde.Ve az sayıda varolan televizyonlarda bir reklam dolaşıyor şimdilerde.O hatlar , ince detaylar , göz kırpan farlar , benzersiz çizgiler ve bizden bir isim iki kapılı süper lüks spor arabanın üzerinde <span style="color: #741b47;">'' Anadol ''</span>.Devlet dairelerinden eski kahvelere , mahalle mahalle yayılıyor.Ankara , İstanbul , İzmir ve diğerleri ; sanki el ele vermiş kulaktan kulağa oynuyorlar <span style="color: #990000;">'' Anadol ''</span>. Tam yirmialtıbinsekizyüz liraymış fiyatıda.Bu çelimsiz memura bakmak kalıyor sadece.Sadece hayal edebiliyorum uzun yıllar boyu.Yollarda tek tük gördüğüm , televizyonda izlediğim kadarıyla.Yıllar geçiyor onsuz , onun sonu geliyor bensiz.Ben emekli ; oluyorum işsiz...<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Saçlarım ak artık.Çocuklarım büyüdü ; torunlarım kucağımda , birinin eli kulağında.Ve o.. ; duruyor artık yanımda.Yıllar süren hasretim , içimde kalan uktem , gençlik hayallerim.Belki teyzenizi ; sevgili eşimi gençliğimde gezdiremedim ama ; arkasından bakmakla yetindiğimiz gençlik hayalimiz bir şekilde kapımızda şimdi.Hala o zamanların ateşini , şehvetini anımsatıyor bizlere.Ömrün son demlerinde bize toy günlerimizi anımsatan bir o var şimdi.İşte bu yüzden..<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">İşte bu yüzden..<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Çıktığım yolculuktan geri dönyorum.Ben oluyorum tekrar.Ve gözlerim yine kayıyor kırmızı suratlı bu adama.Gençliğinde sahip olamadığı o gençliğe nasılda sarılıyor şimdi sıkı sıkı.İmrenerek bakıyorum titrek ellerine.Ertesi sabah her zamankinden daha içten bir selam vereceğimi bilerek , belkide kırmızı suratını gördüğümde gülümseyerek..Sahip olmak istediklerime sahip oluşumun değerini anlayarak iniyorum beni 70lere götüren Zaman Arabasından.Küçük evimin salonuna gelip yazmaya başlıyorum..<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">İşte bu yüzden..<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-24140680343787274732009-10-29T12:07:00.000+02:002009-10-29T12:07:33.669+02:007:30 ve Topuklu Ayakkabı Sendromu<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4K0cIXglnnzXm2PXf2jGhsHDV-LUd4MdeFrzZvbWlkkCPE-H14uj8YKtvFLaya5JQhDWOL6Wlpgcr132UGi98ezWZf8VoF4Bx9MtT7xxPPcQS4SC4eWh_DXS_z_-QnCHvoHnQcB21DP5T/s1600-h/carpet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4K0cIXglnnzXm2PXf2jGhsHDV-LUd4MdeFrzZvbWlkkCPE-H14uj8YKtvFLaya5JQhDWOL6Wlpgcr132UGi98ezWZf8VoF4Bx9MtT7xxPPcQS4SC4eWh_DXS_z_-QnCHvoHnQcB21DP5T/s320/carpet.jpg" /></a><br />
</div><br />
<br />
Günlerden cuma ; işin son günü ve son saatleridir.Benim gibi öğrenciyseniz eğer ; muhtemelen okulun son dersidir.Saat kendini ağırdan satar , tıngır mıngır hareket eder ve beklersiniz.2günlük özgürlük demetini elinize alacağınız anı ufflaya pufflaya beklersiniz.İşte tam sırasıdır artık gecelik planlar yapmanın.En sevdğiniz yerlerde,en sevdiğiniz yemekleri yemektir kiminiz için.Oturup led ışıkların yoğun olduğu , göz alıcı bir barda müzik dinleyip bira içmektir.Benim gibi bir öğrenciyseniz eğer ; ilk düşündüğünüz şey ise cuma gecesi gözleriniz patlayana kadar oturup ; cumartesi sabahı gözleriniz çatlayana kadar uyumak .. uyumak .. uyumak ve uyumaktır ; ama ......<br />
<div style="text-align: center;">...<br />
</div><div style="text-align: justify;">Muhtemelen gece boyunca ağır ağır bir sağa bir sola dönerek , tatlı rüyalar görerek , mırıldanarak uyuduğum balkabağı uykumdan uyanmak üzereydim.Tıpkı kıbrıs'taki odamda yaşadığım yazlık terlik sendromu gibiydi.Tek farkı ; bu sefer hışş hışş değilde tak tuk ediyor olmasıydı.Adımlar beni deli ediyordu.Üstelik standartlarını hiç bozmadan ; her sabah 7:30 civarı adımlayan bu bayan balkabağı uykumun sinir katsayı sınırını yavaş yavaş arttırıken ben uyur uyanık bir halde adımları saymaya çalışıyordum.Saniyelerle bir gidiyordu.Nasıl bu kadar hızlı yürüyebiliyordu evin içinde ? Yahut ne yapıyordu bu saatte ayağında topuklu ayakkabılarla ?<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Sorularıma topuklarıyla cevap veren bu kadının muhtemelen halı denen dokumacılık ürününden haberi yoktu.Havalar soğuktu.Normal bir aile , Ankara'da çoktan açmıştı halılarını kahverengi laminant parkelerin üzerine.Uyandım.Uzun süre tavanıma baktım.Bu küçük apartmana yeni taşınan çocuk olarak kabalık etmek istemiyordum ; ama uyku sersemliğimden olsa gerek atı verdim yastığın yanında duran ağırca bir kitabı yukarı.Suratıma düştü!Sinirlendim.Birdaha fırlattım..Ve birdaha. Herseferinde suratıma doğru düştü.Anlaşılan yataktan kalkmam gerekiyordu.Rahatsızlığımı başka şekilde dile getirmeliydim.Belkide kadına bir halı alabilirdim.''Bizim oralarda adettir ablacım ; yeni taşınırdığın apartmandaki bir komşuna halı hediye edersin.'' diyebilirdim.Sonuçta egzantrik bir şehirde doğduğum ortada.Antakya. Ama ... <br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Suçsuz yere sıradayağına kurban giden öğrencilik yıllarım (tanrım ne kadarda masum ; sanki ortaokul ve lisede ortalığın tozunu atmamaış gibi yazıyor) geldi aklıma.Ben okul demirbaşlarını ziyan ederdirm.Sınıf eğlenirdi.Tabi makroekonominin fırsat maliyeti ilkeleri bu eğlenceninde içindeydi.Eğlencenin maliyeti ; tüm sınıf olarak ziyan edilen demirbaşın cezasını çekmekti.Eğlencesi değer olmalı ki o zamanlar kimse bu durumdan hoşnutsuzluk duymuyordu.Herneyse ; tıpkı okuldaki gibi ben ; topuklu ayakkabılarıyla takır tukur gezinen bu kadına birşey yapacaktım ve kurunun yanında duran diğer yaş komşularımda yanacaktı..Eğer iyi bir ses sisteminiz ve gürültülü müzik arşiviniz varsa ; etkiye tepkiniz fazlasıyla yeterli boyuta gelebiliyor.<br />
</div><div style="text-align: justify;"> <br />
</div><div style="text-align: justify;">Sesi açtım.Son zamanlarda dinlemekten iyi derecede haz duyduğum Epica'nın Design Your Universe adlı yeni albümünü media player ile yürüttüm.Komşuların öd'lerinide bununla birlikte yürüttüm.İki tane uydu hoparlörünü masanın üzerine koyduğum sandalyelerin üzerine koyarak yaklaşık 5 , 6 dakika kadar tavana dayadım , ve dinledim.Mutemelen dinledik.Yves'in penasıyla dokunduğu bas gitarının iniltilerine kulak verdik beraber.Sadece 5,6 dakika kadar.İlk şarkımız sona erdiğinde sesi tamamen kapadım.Bakalım üst komşum ayakkabılarının yeni albümü olan takır tukur'u dinlemeye devam edecekmiydi ...<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">İlk 10 saniye .. ses yok *<br />
</div><div style="text-align: justify;">İlk 2 dakika .. yine ses yok *<br />
</div><div style="text-align: justify;">ilk 15 dakika .. cık *<br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Tam 1 saattir kestiğim sesin huzurunu yaşıyorum kulaklarımda.<br />
</div><div style="text-align: justify;">Taşındığım günden beri yarıda kalan , beklemediğim anda gözleri açılan balkabağı uykularına kaldığım yerden devam etmeye ; yukarıda anlattıklarımı yaptığım sırada soğuyan yatağımı ısıtmaya , mutlu mesut , sabah sabah uyumaya gidiyorum şimdi.Aman çıtınız çıkmasın ! Amfiyi bağlar saatlerce heavy metal çalarım ! <br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-12754315770038669062009-10-25T03:02:00.009+03:002009-10-29T22:15:04.603+02:00Tiyatromundi<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBSFg3uLOWEmOsrdd_iHT1TQzbd9dp3TC3xbaR3eMcnSZgjNKX1t1KMjWKaaxaMzbW7H_dumhxob7qlZcc1TF6yKzGbeY99TL-dvdI3hTmhcKf4RJ6ZFTHr0N_YzGww02bvvnqd5aiSSwL/s1600-h/Dreams_by_christopherang.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396336583695856930" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBSFg3uLOWEmOsrdd_iHT1TQzbd9dp3TC3xbaR3eMcnSZgjNKX1t1KMjWKaaxaMzbW7H_dumhxob7qlZcc1TF6yKzGbeY99TL-dvdI3hTmhcKf4RJ6ZFTHr0N_YzGww02bvvnqd5aiSSwL/s320/Dreams_by_christopherang.jpg" style="cursor: pointer; display: block; height: 224px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 171px;" /></a><br />
Tiyatromundi<br />
<div style="text-align: left;"><br />
<br />
Uzun zaman oldu.Çok uzun.Çok yollar gittim yine , değiştim belkide , bestelerim kendime.Ağladım , çalıştım , varolan umutlarım , yitirdim belkide.Yeni umutlar ekledim sabırlığıma birer birer.. Ve hayatımı değiştirmeyi başardım bir şekilde.İyisiyle kötüsüyle ; zamanın vereceği cevabı bilemesemde ; değiştirdim dünyamı.Gördüğüm rüyaların tersine , bir kısım hayallerin düzüne.<br />
<br />
Hayallerini kurardım ; içinde yaşıyorum şimdi.Karını , kışını ; yaşayacağım. Yağmurunu.Kirleneceğim çamurunda ve daha mutlu olmayı dileyeceğim.Öyle ya ; her zaman olduğundan daha iyisini olabilmektir aslında uğruna savaştığımız.Doymak bilmeyeceğim belkide.Devam edeceğim tükeymeye kendimi.Nasıl olsa yok bir bedelim , tükendikçe tükenirim.<br />
<br />
Uzun zaman oldu.Ellerim üşenipde kalkamadı yumuşacık koltukların üzerinden , kurulup oturdular günlerce.Yazmayı unuttum geceleri.Yazılanlar benden birer ; unutulanlarda.Ben yazmayı unuttuysam eğer , unutanda benim unutulanda.Sabahları çay , akşamları kahve , ben çalışırken onlar keyfinde.<br />
<br />
Ama kızmadım.Sessizliğinide sevdim onların.Çünkü hep konuştular , içime içime döktüler harflerini.Bazen uzun uzun , bazen kısacık cümleler kurup bana yol gösterdiler.Onları dinledim.Ve değiştirdim hayatımı.Üşüyeceğim artık geceleri.Battaniyeme bürünüp sıcak birşeyler içeceğim.Olmayan manzaramın seyrine dalarak.Kimbilir ; belki birkaç tablo asarım boş duvarlarıma.. Zamanla..<br />
<br />
Uzun zaman oldu.Hiç yazmamıştım bir kanepenin üstünde otururken.Ağırlığımdan çöken kavuçuğu düzetlmemiştim düne kadar.Aynalar belli etmesede , kiloda aldım elbet.Sanırım 67 gösteriyor tartılar.Büyüdümde ben.20 falan oldum.Çok yemek yedim.Az uyudum.Hasta oldum.Kayboldum.Ama geldim ; sokakların sarı ışıklarını seyrederek ısındığım şehrin tam ortasına kondum.Son kez uçtum adadan , deniz kıyısının sınır olduğu , ruhumun benden önce terkettiği o diyara havadan baktım son kez.Ve bu bilgisayardan yazacağım ilk kez.Dedim ya , değiştirdim dünyamı.<br />
<br />
Adım , göbek adım ve soyadım oldukça uzun idi.Zordu hatılamak hepsini , oysa herkese söylerdim ismimi.Bende sildim kendini.O;ne olsun , ne olsun diye düşünedursun ; birisi koydu ismini.Madem ki dünya tek seyircisi olan bir tiyatro sahnesiydi , öyleyse yazdıklarım yaşadıklarımın ; yaşadıklarımsa bu senaryonun gereğiyi.O;ne olsun , ne olsun diye düşüne dursun , ismi Tiyatromundi.<br />
<br />
İşte Tiyatromundi.<br />
Yeni hayallerin peşinde ; yeni oyunlar oynamak zamanı şimdi.<br />
<br />
<br />
...<br />
</div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-52931070124429345992009-04-10T02:18:00.010+03:002009-04-10T05:24:15.571+03:00Eksik ..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUv0L6jCU_2lmW61byGvvzuvTOMb__USjO9OvU4LJMCVIbCurrBrwe4Cqv93avLwhYrD279F8sZFzkn0qxXF79HfOwQ7fIWl6C2aA23TNHA2j048As70OasDiD3j2GKrp2C2lAyjOk8WtW/s1600-h/Silence_by_anilinnn.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 300px; height: 182px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUv0L6jCU_2lmW61byGvvzuvTOMb__USjO9OvU4LJMCVIbCurrBrwe4Cqv93avLwhYrD279F8sZFzkn0qxXF79HfOwQ7fIWl6C2aA23TNHA2j048As70OasDiD3j2GKrp2C2lAyjOk8WtW/s320/Silence_by_anilinnn.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5322881501327381810" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(102, 102, 102); font-style: italic;">(<a href="http://anilinnn.deviantart.com/art/Sunset-at-Bozcaada-91645578">591</a>)</span><br /></div><br /><div style="text-align: justify;">Etrafımdaki dağınıklığı inceledim önce.Günlerce bekledikten sonra dibini bulmuş bir Ballantines şişesi , yarım kalmış ; açık bir çikolata folyosu , bitmiş su şişeleri. Boşa geçen günüme dair huzur sesleri , ve kağıtlar... ''Karanlığı aydınlatan tek şey ; bilgisayarımın ekranıydı.Ve ben bakıyordum öylece ekrana.Sağ alt köşeye ; zamana iliştirmiştim gözlerimi. 02:23 tü ilk bakışım , sonra yelken açtım buradan uzaklara , büyüdü gözbebeklerim , iç çekişlerim ... ''<br /></div><div style="text-align: justify;"><br />Kötü bir kaptanım ben aslında. Oysa denizciyim şurasında.<br />Öyle ya ; daha suya varamadan adımları ; batıyor kağıttan gemilerim. Detayların detayında ,bir eninde bir boyunda... Boğuluyorum en sonunda. Zarar veriyorum üstelik. Kendime değil , anlayamadıklarıma . Sonrada kızıyorum kendime , derdin zamanla , değil kimseyle , bırak kimseleri kendine diye. Ama yapamıyorum anlıyomusun ? Olmuyor ..<br /><br />Yine yapıyorum her günün hesabını.<br />Bakma bana öyle ; gerçekten zayıfım ben. Çay bardağından farksız bir yanım. Kırılgan ; hatta ağlak belkide. Ah bir dokunsan ? Geçen her saniyeden korkuyorum. Ama koca bir geceyi boş yere harcıyorum. Nasıl bir çelişkiyle yaşıyorum ? Kelepçelerimi kırıp esaretime son vermeyi denemek yerine saate bakıp duruyorum .<br /><br />Önümde biçilen çimlerin nemli kokusunu bile çok geç fakediyorum ben. Baharı kaçırıyorum elimde olmadan ; tutamıyorum bir elinden çiçeklerin.Çünkü ne dündeyim ; ne bugünde ! Boşluğa kayıp gidiyor işte gözlerim.Anlamsız ifadelerim.Konuşmayı unuttum. İnsanlara selam vermekten de aciz artık sessizliğim .Yolda görsem bir tanıdık , kaçasım geliyor benim.Yüzüm kaldırımlara düşüyor.Tanıyamıyorum kendimi.Sanki benim değilde başkalarının gölgesi yanımda bitiveriyor.<br /><br /><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-style: italic; color: rgb(102, 51, 51);">Sadece gitarımın sesi güzel geliyor.</span><br /><span style="color: rgb(153, 102, 51);font-size:85%;" >Birde Bülent Ortaçgil bu saatte.</span><br /><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: left;"><br />Tıngırtılarımı seviyorum.Zamana aldırış etmiyorlar.Kucağıma aldığımda ; beni kayıp gittiğim yerden getiriyor ellerim.Götürüyor başka yerlere , başka kapılara.Anlatıyor bana üzmeden beni.Ruhumu okşuyor siyahlarda. Biliyorum gitar , ben eksiğim .. Her melodide ,her köprüde her geçişte , eksiğim... Hem başında hem sonunda , hem eninde hem boyunda , ince ince detayında , eksiğim ben ..<br /></div></div></div><br /><br /> <div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> <br /><br /><br />Öyleyim işte .. </span><br /> <span style="color: rgb(102, 102, 102);"> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">....................</span>Birde böyle '' =) ''</span><br /></div><div style="text-align: center;"><br /><br /><br /><span style="font-size:85%;">..bda*</span><br /></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-style: italic; color: rgb(102, 0, 204);font-size:85%;" ><br /></span><br /></div></div><br /><br /></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-36179181656565830862009-03-30T03:00:00.005+03:002009-03-30T04:49:01.427+03:00Sadece Ben<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkbg9a4SGYcdNJPXhqd-y-BWIJyuIjKMAKBt5lJKAWwXxhIB_B9wZ_FAYhFuVtszLRyJNSFOwcnfpwqpgwHLK3cSQWpFYpPCwkwsuA0MfNy-_yf-1XNauGAxN3ktiM7gZ0N45X7nSlul9L/s1600-h/29012009(005).jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 235px; height: 177px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkbg9a4SGYcdNJPXhqd-y-BWIJyuIjKMAKBt5lJKAWwXxhIB_B9wZ_FAYhFuVtszLRyJNSFOwcnfpwqpgwHLK3cSQWpFYpPCwkwsuA0MfNy-_yf-1XNauGAxN3ktiM7gZ0N45X7nSlul9L/s320/29012009(005).jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318770925293665282" border="0" /></a><br /><a href="http://www.siberup.com/41811%20-%20Im%20On%20The%20Wrong%20Side.mp3"><span style="color: rgb(51, 0, 153);font-size:85%;" >591</span></a></div><br /><div style="text-align: center;">Suyun , ırmağın , güneşin ötesindeyim ben.Daha derinim.Çok derin.Bir bilinmezliğin tam ortasında kalakalmış , yoluma öyle bir taş konmuş ki ; tekmelesem itsem kıyıya ne fayda.Soğuk duvarlarımın boyası kalkmış ; tavanımda kocaman bir ayna ve yansıyorum kimselere.Ama diliyorum.Kimseler gibi görebilmeyi diliyorum kendimi.<br /></div><br /><div style="text-align: center;">Dışarıdan bakabilsem birkez ; tanımadan , tanışmadan.Bir kez dokunabilsem kendime.Uzaktan.İnan çok istiyorum bunu.Sahip olduğum anlamsızlığın yayıldığı bedenimde solmayan tek şey beni uyutmayan düşüncelerim.Tükenmek bilmiyor bu tanımsızlığın kareleri.Dönüp dolaşıpta nasıl buluyor beni her gece.Ve görmek istiyorum ; adımı söylemek istiyorum doğan ve doğacak her güne.Hayali ellerden sıyrılmak ; kendimle gerçeği paylaşmak istiyorum.<br /></div><div style="text-align: center;"><br />Asıl olanı ; içimi ; kendimi paylaşmak.Kendimi yeniden sarmak istiyorum , ısıtmak istiyorum soğuktan uyuşan dizlerimi.Bu darlıkta saklı kalmaktan daha kötü ne olabilir bilmiyorum.Bilmek istiyorum.Tıpkı 3üç gün önce gördüğüm rüya gibi.Yaşamak ve tatmak istiyorum henüz gerçekleşmeyen acılarımı ki önümü göreyim.<br /><br />Ne olacak bileyim ki yolumu seçeyim.Belirsizliğin tünelinde aramayım ışıkları ben.Gök yarılsın ; canım acısın ; yeterki ışık beni bulsun.Gökyüzünden yüzüme damla damla parlasın.Belki o zaman öyle bir çığlık atarimki ; öyle bir haykırırımki gözlerim kapalı ; dizlerimi kırar çökerim taşın üzerine ; açarım avuçlarımı gökyüzüne.. İşte o zaman temizlenir ruhum bu anlamsızlığın bedelinden.<br /><br />Geriye birşey kalmaz o zaman kendime...<br />Kendimden başka...<br /><br />Sadece ben...<br /></div><br /><br /><div style="text-align: center; color: rgb(51, 0, 153);"><span style="font-style: italic;font-size:78%;" >Batuhan Doğu Alkaya</span><span style="font-size:78%;"> '</span><span style="font-style: italic;font-size:78%;" >03:29<br /><br /></span></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-47484975696223750702009-03-11T00:49:00.006+02:002009-03-11T01:48:22.699+02:00Geri Dönmek İçin ...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQu8RnmXbupFOfkHQQ9RH6SVsmQF0OAT4sEPEdWubi3IH718x2Hq_NyyyS-rzHUx-3X_9fEIYJFX1GKYtGzd4oP7iggcIdl60y6N0c-RB7lBRDR3B64RWqxP6bDH6_zpb7dlvv19dYC8AG/s1600-h/cryin_in_the_rain_by_zuckerfuss.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 249px; height: 248px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQu8RnmXbupFOfkHQQ9RH6SVsmQF0OAT4sEPEdWubi3IH718x2Hq_NyyyS-rzHUx-3X_9fEIYJFX1GKYtGzd4oP7iggcIdl60y6N0c-RB7lBRDR3B64RWqxP6bDH6_zpb7dlvv19dYC8AG/s320/cryin_in_the_rain_by_zuckerfuss.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311706861725282226" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />Elin avucun boştur.<br />Belki sıcak tutsun diye aldığın , ama takmadığın siyah atkın kalmıştır sadece.<br />Başın soğuk cama dayanmış ; aklın düşüncelerdedir.<br />Öylece bakarsın ...<br />Yanından geçenleri görmez bile gözlerin.<br />Çünkü düşün dündedir.<br /><br />Koyudur gökyüzü.<br />Yağmur çiseler inceden.<br />Ya eşlik eder belli belirsiz ağıdına ..<br />Yada soğutur yanan seni.<br />Teşekkür bile edemessin.<br />Farkedemessin..<br /><br />İç çekersin hafifçe başını oynatıp ..<br />Kaçırırsın gözlerini aşağıya.<br />Yanakların sızlar..<br />Bıraksalar avuçların ıslanır ; ama koymazlar seni .<br />Bir sen ; bir nefesin ...<br />Birde yol yokmu şu yol ...<br />Ah işte dönmez hiç tersine !<br /><br />Camın buhusu saçındadır artık.<br />Yapışmıştır her telin ıslakça..<br />Anımsatır ..<br />Geriye doğru tararken hafifçe ;<br />Ellerin titrer ...<br /><br />İşte ben ..<br />Dur diye bağırırken içim ..<br /><br />Evet ya ; sen !<br />Kimseler duymaz seni !<br />İstemeden de olsa ; arkana bakmadan gidersin ..<br />Her dakika kendinden bir parçayı koyarak ardına ;<br />Sanki umursamazmış gibi ; koşarcasına ...<br />Gidersin ...<br /><br />Geri dönmek için ...<br /><br /><br /><span style="font-style: italic;font-size:85%;" >Batuhan Doğu Alkaya<br />11.03.2009 / 01:21</span>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-1301384879147010292009-01-29T02:19:00.013+02:002009-01-29T03:13:30.449+02:00Kayaların Üstünden<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSlFHe4_fpPmrRwdTli8XxaUdaniPnWbmKxcmjyZMg7thZLT5hYgIPY0AB_eyztn2VaYir7gXMS_3SAX_6HhjU7K2PAthU5cJhUQ6Uu6Evd6AygRglsWZpYZeFBV80I74Sg7XwpUWUPd5X/s1600-h/Lonely_Tree_in_Bay.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 271px; height: 178px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSlFHe4_fpPmrRwdTli8XxaUdaniPnWbmKxcmjyZMg7thZLT5hYgIPY0AB_eyztn2VaYir7gXMS_3SAX_6HhjU7K2PAthU5cJhUQ6Uu6Evd6AygRglsWZpYZeFBV80I74Sg7XwpUWUPd5X/s320/Lonely_Tree_in_Bay.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5296515681088230834" border="0" /></a><br /><br /><div style="text-align: center; font-weight: bold; font-style: italic;">‘’Üniversitede öğretmen gelir , dersi anlatır ; ve gider…’’<br /></div><br />Bu cümleye lise yıllarımda çok fazla karşılaşmıştım.Bu ; aslında üniversitenin ne kadar ciddi ve önemli bir süreç olduğunu bilinç altına yerleştirmek adına kurulan öğretmen cümlesiydi.Öte yandan biz öğrencilerin zihninde resim olan bir özgürlük bahçesiydi üniversiteler.Sanki kayıt olmadan önce sözleşme imzalayacağız sanıyorduk…<br /><br />1.Yoklama yok …<br />2. Çan eğrisi zorunluluğu..<br />3.İstediğimiz kadar make-up hakkı..<br /><span style="font-weight: bold;">…</span><br /><br />Böyle birşeye inandık körü körüne.<br /><br />Oysa internet vardı , öğrencilere ulaşabilirdik , neyin ne olduğunu keşife gerek kalmadan öğrenebilirdik.Ama bizler ; içgüdüsel olarak inandık yine inanmak istediğimize.Ve gördükki özgürlüğün bahçesi olan yer üniversite değil ; üniversitenin olduğu şehirdi.Bunu farkedene kadar geçen başdöndürücü süreç ve göz boyayan özgürlük saatlerinin etkisi yavaş yavaş geçerken uyandım.<br /><div style="font-weight: bold; text-align: left;">…<br /></div>Hayatımın en kötü dönemini geçiriyordum!<br />Buna depresyon denebilirdi belki.Kimseyi görecek halim yoktu.Konuşmak zordu.Yıllar boyunca aileme karşı kavgasını verdiğim,savaştığım ve inandığım yolun başına gelmeden kaybetmiştim.Ve kaybetmesi gereken son kişiydim.Nedenleri sorgulayacak halim yoktu.Kendime güvenmiştim.<br /><br />Yeteneğimi görmek ve keşfetmek için Fazıl Say olmak gerekmiyordu.<br />Hiçbir müzikal ensturman ve teori dersi almamama rağmen ; elime alıpta çalamadığım müzik enstrumanı olmamıştı.Son olarak elime geçen balık’ın çellosunuda<span style="color: rgb(102, 51, 51); font-style: italic; font-weight: bold;"> ‘’ elini şuraya koy bakalım , sonrada şuraya ; aaaa ver bakayım onu ‘’</span> deyip çözdükten sonra ; bundan sonra olacağınıda düşünmüyorum.<br /><br />Ama olmamıştı.Kazanamamıştım hayallerimi..<br />Baba’ya karşı verilen garantinin gerçekleşmemesi ; bunun üzüntüsü vs derken bir kapı açık duruyordu ışığı belirsiz. Kıbrıs.<br /><br />Karar mekanizmamı yitirmiştim.Eğer bir şeye tutunamazsam içinde bulunduğum ruh halinden nasıl çıkabileceğimi bilmiyordum.Herşey ortadaydı.Hayatımın geri kalanı için kumar oynuyor gibiydim.Fazla düşünmedim.Tamam dedim.Herkesden uzaklaşmak ; kimsenin beni tanımadığı ; kimseyi umursamayacağım ve yeniden yaratılacağım bir yerdi istediğim.Ve o an için aradığım yerdi karşımdaki.<br /><div style="text-align: left;"><br /></div>Zamanla anladım ki o an ; o an içindi !<br />…<br />Babam taksiye binip havaalanına gittiğinde ; amerikan filmlerindeki gibi radyodan rock’n roll çalmadı.Biralar , kızlar , güneş , deniz … Tek tek sorarsanız evet hepsi vardı ; ama birlikte değildi.Bu bir film değildi.Bu gerçekti.Deniz hariç gerisi zaten umrumda değildi.Ama yeşil mercedes uzaklaştığında dank eden şey ...<br /><br />İşte oğlum yalnızssın! Son derece arabeskti!<br /><div style="text-align: left;"><br /><br /></div><div style="color: rgb(102, 51, 51); text-align: center;"><span style="color: rgb(204, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-style: italic;">..devamı gelir belki</span></span></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-88514941626800783332009-01-23T11:11:00.015+02:002009-01-25T06:34:06.898+02:00Hindistan Cevizini tanımak ..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBcv7rAIoriKvpcF_kfZ4bO-DgrDWtkk4ABdIkbBzAoG1XSYdZMTLwSwHZl49tQrNua0QPV7koImPKaWz-h16Sr_nI9tVPtpohnzYtVDSkCFpD6Hhg2AmcgEnbssUPQyE8AHzqE0ukoVYZ/s1600-h/the+last+coconut_44a6ab0d93fb7.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 274px; height: 205px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBcv7rAIoriKvpcF_kfZ4bO-DgrDWtkk4ABdIkbBzAoG1XSYdZMTLwSwHZl49tQrNua0QPV7koImPKaWz-h16Sr_nI9tVPtpohnzYtVDSkCFpD6Hhg2AmcgEnbssUPQyE8AHzqE0ukoVYZ/s320/the+last+coconut_44a6ab0d93fb7.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5295080879433864978" border="0" /></a><br /><div style="text-align: left;"><span style="font-family:arial;">Tropik adaların insana daima sıcak gelen bir yanı var.</span><br /><br /><span style="color: rgb(204, 204, 255);font-family:arial;" >İklimi ..</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);font-family:arial;" >Pal</span><span style="color: rgb(0, 153, 0);font-family:arial;" >miyeleri</span><span style="color: rgb(0, 153, 0);font-family:arial;" > ..</span><br /><span style="color: rgb(51, 204, 255);font-family:arial;" >Denizin azur mavisi</span><span style="font-family:arial;"> ..</span><span style="color: rgb(255, 204, 0);font-family:arial;" > .</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 0);font-family:arial;" >Sahilin altın kumu</span><span style="font-family:arial;"> ...</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 255);font-family:arial;" >Meyveleri</span><span style="color: rgb(153, 153, 255);font-family:arial;" > ... </span><br /><span style="color: rgb(102, 51, 51);font-family:arial;" >İlginç evleri ...</span><br /><br /></div><div style="text-align: left;font-family:arial;"><br /><br /><br />Bundan çok önce ; yaşadığım trajikomik bir deniz kazasından sizlere bahsetmiştim.Tekneyi devirmiş ve oltalarımızı dalgalara yem etmiştik.Biz oltaları ararken ; dalgaların bıraktığı beyaz köpüklerin arasında yüzen hindistan cevizleri vardı.Sonra onları tek tek toplamıştık.Dün gece uyumaya çalışırken o günün kareleri tek tek aklımdan geçti.O günü tekrar yaşadım ve hindistan cevizlerini düşündüm.<br /><br />Onların hikayesini merak ettim.<br />Deniz açıklarında ve kenarındaki yüzlerce hindistan cevizi.Sabahın ışıkları gözüme vurduğunda, uyuyabilmiş olduğumu farkettim . Rüya görmemiştim ama;güne merhaba derken aklımda hala hindistan cevizleri vardı.Orada ne işleri vardı?<br /><br />Hindistan cevizleriyle dolu olan kafamı buz gibi suyun altına soktum . İki saatlik uykumdan uyanmamın tek yolu buydu .Quiz için ezberlemeye çalışdığım karışık metinlerden hangisi aklımda kalmıştı bilmiyorum ama sağdan soldan '' ( dağınık bir insanım ben ) '' topladığım kıyafetleri üzerime geçirip,notlarımı alıp yola koyuldum. 8:30 da dersim,10:30 da quizim;ve ağzımda naneli saman tadı vardı.<br /><br />Diş macunumdan nefret ediyorum ! Dişimi gece fırçalamaktanda ! ; ama insanlık adına mecburdum ... Zaten aynı kazağı 1 hafta giyer olmuşken ; bir taraftan kendime çeki düzen vermem gerektiğinin ; dağılan dış görünümümü diğer yandan toparlamam gerektiğinin farkındaydım. Aksi takdirde hakkımda <span style="font-weight: bold;font-family:arial;" >''şarapçı''</span> , <span style="font-weight: bold;font-family:arial;" >''gececi''</span> dedikoduları çıkabilirdi.Ama hayır , ben masum ve uyku sorunu olan umursamazın tekiydim sadece !<br /><br />Diş macunu etkisinden kurtulmak için markete girdiğimde bir gerçeğin farkına vardım. Cüzdanım ! Odada unutmuştum ve sadece 50 kuruş'um vardı.Çikolata reyonuna geçtiğimde aklım karşıma yansıyordu işte. Zihnimde hindistan cevizlerinin esrarengiz hikayesi , karşımda bir dizi<span style="color: rgb(51, 51, 255);font-family:arial;" > Coco-Star</span> topluluğu.Hani olurya çocukluğunuzda nefret ettiğiniz yemekleri gün gelir bayıla bayıla yeriz ; işte öyle bir aşk doğmak üzereydi. İlk flirt anının heyecanını atlatıp ona dokundum.Farklı bir Türk Filmi başlamıştı artık .. Onu yemem için 50 kuruş istiyor , sıkı pazarlık işlemiyor , kendini Şehrazat sanıyordu ufak çikolatam.. Ona doğru uzanan başka bir eli görünce , kıskançlığıma yenilip Coco'nun koluna girdim ; 50 kuruşu ödedim..<br /><br />Artık sıra ondaydı. Göster hünerlerini tatlı yaratık !<br />Tıpkı reklam filmi çeker gibi , yavaş yavaş paketini açtım , tadına baktım.Hindistan cevizinden her koşulda nefret ettiğimi düşünürken , bir tabumu daha yıkıyor ; lezzetin sıcak zirvesinde , hülyalarda dolaşıyordum. Denizdeki hindistan cevizlerini unutmuş , elimdekiyle son derece mutluydum..<br /><br />İşte böyle bir mutluluk hikayesiydi bugünkü..<br />Ben ve coco-star'ın beşli paketi ; dvd izleyeceğiz şimdi..<br /><br />Ve ben , ona söz veriyorum !<br />Ne bulursan onu ye ; lezzete değil miktara bak gibi felsefelerin benimsendiği üniversite günlerinde ; bugüne kadar önyargıyla yaklaştığım hindistan cevizli bütün tadları deneyeceğim...<br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;font-family:arial;"><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Sahi Batuhan;denizdeki hindistan cevizlerine ne oldu ?</span><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family:arial;">....</span><br /><span style="font-family:arial;">aşk işte böyle bir şey... =)</span><br /></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-22250773509705019972008-11-28T16:05:00.009+02:002008-11-28T18:19:58.836+02:00.. Şans 103<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgHMauuqCREO2eIKSghKhS4DU6IOO-vJzx050bgaJ4pJbni5vLaZmsQCpvkT3JmxEuDCInw-IEpzbGYixVLG-3YUo_R97zYXwpz3xX4Z1c4EWZha3xtWvyXmiWu2nTCU97A_4Op3PeKViP/s1600-h/17112008(001).jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgHMauuqCREO2eIKSghKhS4DU6IOO-vJzx050bgaJ4pJbni5vLaZmsQCpvkT3JmxEuDCInw-IEpzbGYixVLG-3YUo_R97zYXwpz3xX4Z1c4EWZha3xtWvyXmiWu2nTCU97A_4Op3PeKViP/s200/17112008(001).jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5273730412745962402" border="0" /></a><br /><br /><div style="text-align: center;">.. Balık'a itafen *<br /><br /></div>Uyur uyanık bir halde , vücudumun ve polar battaniyemin birbirine karışan sıcaklığıyla bekliyordum .. On , en fazla onbeş dakika sonra alarmım çalıcak ve Sandra '' I never be , Maria Magdalena diyecekti yüzüme .. 80 lerden bu yana kendisini dinleyen herkese aynı şeyi söylüyordu bu insan .. You're a creature of the night karşılığına her zaman eşlik etsemde , bu sabah Sandra'dan özür dileyerek dudaklarımı kıpırdatmadım. Zaten kurumuşlardı. İşte başlamıştı gün ..<br /><br />Uzun zamandır gözlerim japon balığı kadar şişmiyordu.Ama bu sabah gözlerimi açtığımda hissettiğim hissi , en son 2,5 sene önce , lisede hissetmiştim. Çok net hatırlıyorum , gömleğimi giymiş , elektriklenip birbirine karışan saçlarıma bakıyordum aynada. Sonra gözüme gözlerim takıldı. O şekilde okula gidemezdim . Gitmedimde . Evden önce babam , sonra annem çıktı , ben servisi çoktan kaçırmıştım isteyerek .<br /><br />Zaten okul işkence gibi geliyordu , gereksizleşmişti gözümde , gitmemin tek ve özel bir sebebi vardı o günler. Herkesin evden işine yol almasıyla Batuhan yatağına doğru emin adımlar atıyordu işte. Üstelik gömleğini bile üstünden soymadan uykuya dalmak suretiyle. O günle birlikte 42 günü bulan devamsızlığıma rapor alırken , fiilen geçirmediğim hiçbir hastalık kalmayacaktı ileriki günlerde ...<br /><br />Ama bu sabah gözlerime bakıp adımlarımı usulca attığım yer yatağım olmayacaktı . Elbette gün , benim için bir plan yapmıştı çoktan . Yıllardır içine düşürmeyi başardığı dipsiz ve ipsiz kuyuyu birkez daha yoluma sunucaktı. Deplasmanda yenilgi , önyargılı benliğimde kaçınılmaz bir sonuçtu. Bu değişmeliydi . Son bulmalıydı. İyi yönden bakmalıydım. Bir insan için herşeyi ifade eden kimi zaman bir sevgilidir hani . Öyleyse o benim sevgilimdi. Çünkü benim için Üniversite o demekti .<br /><br />28 Kasım 2008 tarihi belkide bir dönüm noktasıydı. Kafamda kurduğum tüm komplolara rağmen ki bu komplolar çözmeyi bilemediğim , bir yolunuda bulamadığım sorulardı ; bir umutla t-shirt'ümü giydim. Benim için en anlam ifade etmeyen t-shirt'tü bu . Düğüne mi gidiyordum ki ? Kesinlikle hayır . Anahtarımı ve cüzdanımı kontrol ettikten sonra , ayakkabı bağlarımı bağladım. Artık hazırdı adımlarım. Yeni bir başlangıca , yada hazin bir sona doğru yürüyordum işte. Savunacaktım kendimi son dakikaya kadar.<br /><br />Sabah kahvaltısı alışkanlığımı çoktandır yitirmiştim. Anneme göre bu hiç olmamıştı zaten. Bu sabah beynimin uyarılması gerekiyordu. Şeker ve kafein kaçınılmazdı. İki seçeneğim vardı . Ya dolabımdaki sütle bitmek üzere olan mısır gevreğini bünyeme enjekte edicektim , yada Kinder Bueno alacaktım. Ben 2.yi seçmiştim. CLA 11 amfisine doğru yürürken başka zaman olsa yüzüne bakmayacağım çikolatamı hızlı bir şekilde yiyordum. Belkide çiğnemeden yutuyordum , nede olsa erir diye . 36,5 derece . Aynı zamanda elimdeki notlara göz atıyordum.<br /><br />Amfinin kapısından içeri girdiğimde matem havasını algılamam zor olmadı. Yerini beğenip oturmuş olan öğrencilerin düşünce bulutlarını okuyabiliyordum. Tıpkı karikatür gibiydi . Acaba çan eğrisi olurmu bu ders ? diyordu biri .. Herkes birbirine ''kopya verirmi acaba , koalisyon , kordinasyon,kombinasyon,komisyon oluştururmuyuz ? '' diye bakıyor ama utanan diller söze dökemiyordu hisleri ve istekleri. Oysa beş dakika sonra matem evimizde ne koalisyon , ne kordinasyon nede kombinasyon bakışlarından eser olacak , masaların üstünde sınav soru kağıdı ve sınava konsantirasyon olacaktı ..<br /><br />Kağıdın ön sayfasını hemen doldurdum ..<br />Çünkü sadece '' adı: '' '' soyadı: '' '' öğrenci numarası: '' kısmını içeriyordu.<br />Bu mutluluk verici , iyi bir başlangıçtı. Çünkü lisede , sadece sol üst köşeyi dolduruyordum ve sayfayla işim bitmemiş oluyordu. Bu sefer birkaç harfle tek sayfayı alt etiştim. Geri kalan sayfalar ise dipsiz , ipsiz kuyunun su damlalarıydı .Sözde 6 sorudan oluşuyordu ki bu 6 soru kendi içinde bölünmeye uğrayarak 23023942 soru haline geliyordu. Bu yöntem bir klasikti. Baştan yıldırmayı amaçlıyordu. Bir yandan işlemlerin içine gömülüyorken , sürekli zamanı kontrol etme ihtiyacı hissediyordunuz. Böylece konsatre olamayıp hata yapmaya sevkedilmeniz kaçınılmaz oluyordu .. Sistem yıllardı başarıyla işliyordu bende.<br /><br />Bu yüzden üzerinde uğraştığım her soruyu 3kere çözdüm. Ve 3.den önceki 2 çözümde işlem hatası buldum. Peki aynı soruyu 4. kez çözseydim 3.çözümümde hata bulucakmıydım acaba ? Sonsuz bir hata döngüsümüydü tüm yaptığım ? Nereye kadar gidicekti ? Aklımda bu sorular varken ben hepsini cevapsız bırakmayı tercih ettim.Üçten öteye gitmedim.İstisnasız , üçten önceki her iki çözümümde işlem hatası ve saçmasapan yanlışlar buldum.<br /><br />Ve bitmişti ...<br />Kötü kadının süre bitti kahkahalarıyla kağıdıma son kez baktım.<br />Üzerinde uğraşamadığım bir soru vardı sadece . Ve bu , benim kariyerimde bir ilk oluyordu . Bunun adı mutluluktu. Cevaplar doğru veya yanlış , umrumda değildi. Alacağım puanda ! Neden bu kadar uzun anlatıyordum ki ? Altı üstü matematik vizesine girmiştim ...<br /><br /><div style="text-align: center;"><br />..bda*<br /></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-75457359775760058522008-11-16T03:06:00.009+02:002008-11-16T05:17:20.054+02:00İyi , kötü , çirkin ...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKPXkNulbrHtAOmy7jOsBfs0R4qg-VD2w056PDigwRERnEBTDEJXp-HmDQinSpqNM2l4dXCCG6GsOSkO7LRx91Mj_GBZ-mKCDLkuvm6abezHN0AtuVD_VNUvgNAKFYsNi-rz0-h1yOPBgJ/s1600-h/19102008(001).jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKPXkNulbrHtAOmy7jOsBfs0R4qg-VD2w056PDigwRERnEBTDEJXp-HmDQinSpqNM2l4dXCCG6GsOSkO7LRx91Mj_GBZ-mKCDLkuvm6abezHN0AtuVD_VNUvgNAKFYsNi-rz0-h1yOPBgJ/s200/19102008(001).jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5269081706989658786" border="0" /></a><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 102, 204);"><br /></span></span><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(51, 0, 153); font-style: italic;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 102, 204);">(-591-)</span></span><br /></div><br /><div style="text-align: center;">Sağa dönüyorum ...<br />Beyaz , soğuk ve tepkisiz bir duvar ...<br />Bu kezde sola dönüyorum ...<br />Simsiyah ...<br />Karanlığın içinden seçemiyor gözlerim ...<br />İşin güzel tarafı , ne yana dönsem kendimleyim ...<br />Her yanım başka bir ben ..<br />Ama mutluyum ...<br />En azından var bir beyazım ...<br />Ve ona anlam katan sıcak bir siyahım ...<br /><br />...<br /><br /><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;">Aslında bu sebepten yazmıyordum uzun zamandır ...<br />Farkettimki verdiğim aralar hep uzun oluyor ; tatlı rüyalar aklıma bile gelmiyor ...<br />Hah ! Sanki ben onların aklına geliyorum ...<br />Ne arayıp ne soruyorlar ...<br />Geceleri yoklar...<br />Düşünüyorumda , haklı olan benim ..<br />Bir kısırdöngünün içinde , buzların altına hapsolmuş gibiyim.<br />Her günüm bir öncekinin kopyası , hiç bitmeyen dejavu sonrası sıcak duş'a ihtiyacım.<br />Hep aynı cümleleri , aynı vaziyet-i ruh'u yansıtmak istemiyor yazan yanım ...<br />Vaziyet-i ruh diye bir kullanım varmıdır ? Bilmeyen bir insanım ... =)<br /><span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 0, 204);">...</span><br /><br />Mevsimlerim yitik burda ..<br />Avuçlarımda yağmurun ilk damlaları ..<br />Islak saçlarım ..<br />Yine dışarıda yakalandım ..<br />Geç kaldın doğa aşkım ..<br />Takvim'e bak ;<br />Kasım !<br /><br />Sanada kızgınım ..<br />Kırgınım ..<br /><span style="font-weight: bold; color: rgb(51, 51, 153);">...<br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-weight: bold;"><br /></span></span></span><div style="text-align: center;">Dışardayım<span style="font-weight: bold;"> ..</span><span style="font-weight: bold;"><br /></span></div><span style="color: rgb(51, 51, 153);"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Öylece durmak bana huzur veriyor..<br />Sessizce , usulca nefes alıyorum ..<br />Dinliyorum kendimi ..<br />Seviyorum ..<br />Hayal sokaklarımı ;<br />Üşüyen yanaklarımı ...<br /><br />İstediğim yere çiziyorum resmini ..<br />Gitmeleri seçiyorum ..<br />Kemanlar susturuyor beni ..<br />Demir saplanmış dibe , alınmıyor işte ...<br />Deniz anlamıyor ...<br />Aklı fikri yosunlarda ...<br /><br />Ve sıralanıyor şarkılar ardarda ..<br /></span></span><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Ruhmun suyunu sıkıyorum ..<br />Yoğruluyorum ..<br />Yontuluyor kemiklerim ..<br />Sızı var sadece ..<br />Yankılanıyor nameler ..<br />Akıp gidiyor bedenimden aşağı ...<br />Kaçak sanki hepsi !<br />Deli !<br /><br />Ama biz ..<br />Bilemedik işte biz ...<br />Ölemedik ..<br />İçimize gülleri dikemedik ..<br />Güneşi bile ağlattık halimize ..<br />Çalamadık birtürlü şarkıları ..<br />Esemedik ..<br /><br />Duyuyormusun ?<br />Hım ?<br />....<br /></span></span><span style="color: rgb(51, 51, 153);"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></span></div><span style="font-weight: bold; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-weight: bold;"></span></span><br /></span><br /><br /></div><br /></div></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-11240632400795875402008-10-12T04:50:00.006+03:002008-10-12T06:11:41.399+03:00Oysa ne zamandır ...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEATadmhZlO8CvE9_O2wl9QGKjvDzEamcnfHxjxW4g8aPAoYTcso6IpajH1-1QbSyTszSDOm9MZ6Inz_dCKG6SNmCgEzIZ8WiWMmjJRt-wU21VSI0ou5LHFDc5qZWPa3If8VLd3xzkKOmK/s1600-h/02102008(008).jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEATadmhZlO8CvE9_O2wl9QGKjvDzEamcnfHxjxW4g8aPAoYTcso6IpajH1-1QbSyTszSDOm9MZ6Inz_dCKG6SNmCgEzIZ8WiWMmjJRt-wU21VSI0ou5LHFDc5qZWPa3If8VLd3xzkKOmK/s200/02102008(008).jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5256095632971161842" border="0" /></a><br />İyi geceler ...<br /><br />Oysa bizler konuşma sonlarına iliştiriyoruz genelde bu dileği ...<br />Eğer unutuyorsam gecelerin anlamını , ne farkeder sonu veya başı ...<br />Ne kadarda tatlı , iyi bir gece ..<br /><br />Oysa ben 04:47 de...<br />448 numaralı bir yerde ...<br />Saatlerdir içinde dolandığım bu tek kişilik yatağın içinden çıkıp , yüzümü yıkamaya gitmiştim sadece.. Musluğun sıçrattığı serinlik yüzüme çarptıkça , gözlerim gözlerime daha keskin bakar olmuştu.. Bir hataydı aynalarda yüzleşmek geceyarısı .. Yüzümü görmemeliydim o halde . Ağzımdaki acı tadı hissetmemeli , tükürmemeliydim ..<br /><br />Anlamıştım ..<br /><br />Belkide bana ve bana bir kahve yapıp kendimi oturmaya çağırabilirdim 23metrekare olduğunu düşündüğüm odada , yada kendimi bir kahvaltıya davet edebilirdim oturup konuşmaya .. Karşılıklı çay içip gazetelerin köşe yazarlarını okuyabilirdik birlikte .. Kapağını açmaya cesaret edemediğim kitabı alırdım yanıma belkide .. 1ay oluyor sanırım ben kitabı alalı .. Ama ben , gözlerimi gözlerime dikmiş , bir aynada bakıyordum kendime .. Yüzüme soğuk ve tatsız suyu çarpmak için eğilirken bir şarkı söylüyordum farketmeden .. Ne olduğu önemli değil ...<br /><br />Birden hatırladım ..<br />Güvenmek zorunda olduğumu , en önemlisi , inanmak zorunda olduğumu .. Mecbur kalıyorsam eğer , mecburiyetlerimle yaşamayı sindirmeyi ..Yatağın içinde dönüp dururken aklımdan çıkan bu korku cümlelerimi .. Bu yüke değermi ? Ve yıllar gerçekten azınsanmayacak kadar az mı önümdeki ? Yoksa avutuyorum oyunlarının bir rolümü oynadığım<br /><br />Soru ve ikilemleri bir kenara bırakalım ..<br />Ben en azılı düşmanıma en önemli değerlerimi emanet etmiştim yine ..<br />Ardımda baktığımda yüzleri göremeyeğim bir yerde , sadece okuyup duyabileceğim yansımalarla başbaşaydım yine . Sadece istenildiği kadarını bilme şansım vardı , ve verilenler kayıtsız şartsız doğru olmak zorundaydı . Varsa eğer perdenin arkası , asla bilemeyecektim , çabalasam dahi taşları ne kadar oynatabilirdim ?<br /><br />Aslında kafamda yarattığım bir dünya var , evet ...<br />Ve ''tk342'' ye kadar gördüklerim ve hissettiklerimden ibaret ..<br />Oysa bu gece , ve birçok gece , sadece hislerimdi yanımda olacak olan , sadece hissettiğim kadarına indirgeniyordu küçük dünyam.. Küçüktü zaten , artık dahada küçülüyordu .. Ve yanılma payı , her salise artıyordu sessiz çığlıklarıyla ..<br /><br />Uykularımı kaçıran belkide bu çığlıklardı ..<br />Öyle ya hafiftir uykularım , uyurken bile aktifti duygularım ..<br />Kopmuyordu uyanık kalan hayattan bir yanım ..<br /><br />Gözlerimi gözlerime dikmiş bakıyorken , boşluğu gördüm ..<br />Yüzümdeki sert ifade , aslında hiçbirşey ifade etmiyordu birbirine bakan bu gözlere ..<br />Tek gördüğüm,o boşluğun içindeki kaçıştı , kendime itiraf edemediğim bir gerçekti , bildiğim ve bilmediğimi sandığın gerçeklerdi ... Beklediğim neydi ? Buna değermiydi ? Körükörüne kendimi bir koliye koyup , kutunun sağını solunu bantlayarak içimdekini muhafaza edebilirmiydim ? Ruh kutudan uçup gitmezmiydi ?<br /><br /><div style="text-align: center;">Bak çocuk ..<br />Etrafına bak ..<br />Neden uyumadığına bak ..<br /></div><br />Uyumuyorsun , çünkü zamanın ilerlemesinden korkuyorsun ...<br />8 saatin bir anda havaya uçması sana acı veriyor , açamıyorsun 1aydır çekmecende duran kitabın kapağını .. Seni meşgul etmesini , ve sen onla ilgilenirken zamanın sen farketmeden kayıp gidişini görmek istemiyorsun .. İnsanların değişeceğini , zamanın insanları değiştireceğini biliyor ve değişmelerinden korkuyorsun ..<br /><br />Oysa biliyorsun , bu arkadaş ilerliyor ...<br />Sen o kitabı okumasanda , pencereni açmasanda ...<br />Vizyondaki filmlere küsmüş , uykulara düşman olsanda ..<br />Umrunda değilsin ..<br />Değilsin ..!<br /><br /><div style="text-align: center;">Sana ne diyeceğim ..<br />Yazmayı bu gecelik bırak artık..<br />Hem farkındamısın ?!?!<br /><br />-<span style="color: rgb(102, 51, 255); font-weight: bold;">Neyin ?</span><br /><span style="color: rgb(102, 51, 255); font-weight: bold;"></span><br /><span style="color: rgb(102, 51, 255); font-weight: bold;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-weight: bold;">Ne zamandır müzik dinlemediğinin !</span></span></span><br /><br /><br />bda*<br /><br /><br /><span style="color: rgb(102, 51, 255); font-weight: bold;"></span></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-71700216155798273942008-10-03T02:16:00.010+03:002008-10-03T04:44:06.108+03:00Acı artık gözlerime ...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB0_QvxJ9qd6MiVdu-36qcbjOTRu_OoNXAnOD85RPuiZcsAeX9aLWF-caBRg24L1TQHCl7_i6xaScHRi3wOj2GohGjtERPsyYLSySQoO6Xfw2qHLG5gKyeLxS1Y6rsR9zX5iSoI5Jk7vKQ/s1600-h/02102008(001).jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5252737082641136738" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB0_QvxJ9qd6MiVdu-36qcbjOTRu_OoNXAnOD85RPuiZcsAeX9aLWF-caBRg24L1TQHCl7_i6xaScHRi3wOj2GohGjtERPsyYLSySQoO6Xfw2qHLG5gKyeLxS1Y6rsR9zX5iSoI5Jk7vKQ/s200/02102008(001).jpg" border="0" /></a><br /><div align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3BTGsPpC_yNEpv5YBblsUPbAxDbBAdLjCUDsGN4UxU_9sxrAZIIpnSDsK2bkFsOmBece5z91dEsKf3NwSK2CToU8mdmplM4-clEPJzflU8SmP74XcgfpruRfC9VKY8wPUaWIZJ24U12fL/s1600-h/02102008(001).jpg"></a>Uzanıyorum...<br />Ve ellerim üşüyor bu gece...<br />Parmaklarımda bir sızı , dinmiyor...<br />Sar , sarmala isteğin kadar örtülere ellerimi...<br />Üşüyor.. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkPPcUZWdQfh5NeF0RI5jLLDWhawW1W1EgyY_oXjDVJCWTzb9x_Tg04GAQrWwiPCi1W5Cs-tMM59YcSMehrcmQRbhmyWy4j6M_lUX2AhU313AzJT10JZ1lXMjQweFsQc-Yvu9tXJdsmLH7/s1600-h/02102008(001).jpg"></a><br /><br />Düşünüyorum...<br />Karanlığa açılan bir ışık...<br />Kördüğümlere doladığım bu ip...<br />Buzların parlak kuyusu derinlerimde...<br />Eriyor..<br /><br />Ve ben bakıyorum...<br />Yere yansıyan parçalarıma...<br />Bin parça bedenim bir sergide...<br />Kırılmış ayna...<br />Kanıyor..<br /><br />Gecenin lambası...<br />Safra gibi yaklaşıyor üzerime...<br />İsli yüzümü aydınlatan bu sancı...<br />Ve acı artık gözlerimde...<br />Yeniliyorum..<br /><br />Susuyor ölesiye...</div><div align="center">Kuruyor dudaklarım...<br />Sessizlik eğer sesimse benim ...<br />Ensemdeki çığlık kimin ?<br />Görüyorum ..<br /><br />Bak artık gözlerime...<br />Acı artık gözlerimde...<br /><br />Acı artık gözlerime..<br /><span style="font-size:85%;color:#990000;">Acı artık gözlerime..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#990000;"></span><br /><span style="font-size:85%;color:#666666;"></span><br /><span style="font-size:85%;color:#666666;">Batuhan Doğu Alkaya</span><br /><span style="font-size:85%;color:#666666;">02:52</span></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-41759667417069130452008-09-24T06:04:00.011+03:002008-09-29T17:02:52.196+03:00Masallar tatlıdır ..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglVbWTHi0q9F-fuxDqd7DOPx_J8jhKgllEnnEp23ZaO97EH83dpnhb5wohJa7O3oUIfj9BfdHhC56cVjrblE5vjkCGf65F86jEzahO_IwyX-jnAsmzHeNg2zgh8LxZukQcun8xf8m9xzK6/s1600-h/Winter_in_Ankara__1_by_smutevelli.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5249430295588581378" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglVbWTHi0q9F-fuxDqd7DOPx_J8jhKgllEnnEp23ZaO97EH83dpnhb5wohJa7O3oUIfj9BfdHhC56cVjrblE5vjkCGf65F86jEzahO_IwyX-jnAsmzHeNg2zgh8LxZukQcun8xf8m9xzK6/s200/Winter_in_Ankara__1_by_smutevelli.jpg" border="0" /></a><br /><div style="TEXT-ALIGN: left"><div style="TEXT-ALIGN: center">Günaydın Batuhan .. :)<br />Görünüşe göre yine uyumadın hım ?<br /></div><br />Evet uyumadım.<br />Uyuyamamak değil , yanlış anlaşılmasın , uyumadım işte ..<br />Dünde uyumamıştım..<br />Gün içinde yemekten önce 3 saat. Nasıl hissediyorum biliyormusunuz ?<br />Hissedemiyorum..Farkedemiyorum..<br />Uykumun gelmiş yada gitmiş olduğunu , saatin kaç olmuş olduğunu..<br />Birden bakıyorum koluma ve sabah altı işte ..<br />Yine altı .. Çok hızlı altı .. Sabahın güçsüz ilk ışıklarına benziyorum.. O ışıklar perdeyi , bense gözlerimi kapatıp mışıldayacağım yastıkta uyumama duvarını aşamıyorum..<br /></div><br /><div style="TEXT-ALIGN: left">Ve günün beni ne kadar yoracağını biliyorum bugün ...<br />Yine yollar var önümde .. Tanrım hiç bitmiyor , birşekilde beni çekiyor ait olmadığım şehirler kendi yanına . Mart ayından bu yana , bir o yana bir bu yana .. :) Şaşkınmıyım ? Hayır .. Belkide şaşkınım bir bakımdan , çünkü hiç bu kadar özgür olmamıştım ben önceleri . Varmış bir bedeli . Yorgunluk , düzensiz bir hayat , düzene sokmaya çalışsanda bir kılıfa uymayan günler.. Birbirini kovalayan kedi fare gibiyiz .. Hangimiz kaçıyor belirsiz ..<br /><br />Yol demiştim değil mi ?<br />Saat altıyı onyedi geçiyor ve ben sekizde yola çıkacağım , eski bir dosta , Ankara'ya doğru .. Az olmasa gerek beş yıl.Çocuk olsamda ben o yıllarda ki hala çocuğum aslında , çok masal anlattı Ankara bana.Kimi zaman ninni kadar huzurluydu , kimi zaman kabus kadar karanlık .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Kimi zaman diye diye geçti zaman , yaşadım işte beş yılı .. Ve uzakta kaldı bana o yüksek binalar , dostlar , masallar .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Silindi çoğu şey hatıraların arasından .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Unutuldum , unutuldular .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Bitti ..</div><div style="TEXT-ALIGN: left"><br />Masalların dışında güzel bir havası vardı o yıllar .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Ben doğayla romantizm yaşamayı çok sevdiğim için olmalı ki kışlarını çok özledim .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Yatak odamın perdesini aralayıp , turuncu sokak lambalarından izlediğim kar yağışını özledim .. Uzun zamandır tatildeyim ama gece saat kurup ntv'de '' kar yağışı nedeniyle olan 1 günlük tatil '' yazısını okuduğum günler kadar sevinmedim. Gerçi bizden geçti derler ya , bendende geçti ilkokul yılları ..<br /><br />Tadı kalıyor işte damağınızda .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Ürpermeyi özleyebiliyorsunuz .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Hatta o günleri anımsak adına Eylül'de camları ve balkon kapısını açabiliyorsunuz .. </div><div style="TEXT-ALIGN: left">Sabah 6 da balkondan dışarı ceketsiz çıkıp iliklerinize kadar titremek isteyebiliyorsunuz..</div><div style="TEXT-ALIGN: left">Evinizde geceyarısı kalkıp yaptığınız hazır çorbalar aklınıza gelebiliyor..Ve sıcak peteklere bedeninizi hiç ayrılmamak üzere yapıştırırcasına yaslanmayı özlüyorsunuz. Siyah eldivenleri , atkıyı .. Umarım soğuksun Ankara , umarım yağışlar hep sağnak ve gökgürültülüdür oralarda..<br /><br />İyi yolculuklar bana .. :)<br />Umarım o zeugma'yı bulurum Ankara'da .. :)<br /></div><a href="http://sarper.deviantart.com/art/rainy-sidewalk-by-ankara-52883035"><span style="font-size:78%;"><span style="COLOR: rgb(51,0,153)">resim</span></span></a>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-76549163176812847502008-09-20T17:41:00.004+03:002008-09-22T03:17:38.715+03:00tatlı rüyalar yapımcılık ...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8v2P1HkeynfVa6WNIzVSOYpu0sQPyCK4Y5d3XSgIyRx4vQXtXsVQySaZ8_MIguc-wOzQ4HSIkUM0lQuQteZR6NY9IzmBYrpFJV_ZvDW2R_Y4QatLo38FapAOE1jj-yI5MTRkO7zLCQBI5/s1600-h/aurora1_wikipedia.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8v2P1HkeynfVa6WNIzVSOYpu0sQPyCK4Y5d3XSgIyRx4vQXtXsVQySaZ8_MIguc-wOzQ4HSIkUM0lQuQteZR6NY9IzmBYrpFJV_ZvDW2R_Y4QatLo38FapAOE1jj-yI5MTRkO7zLCQBI5/s200/aurora1_wikipedia.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248262554997955106" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><div style="text-align: center; color: rgb(102, 102, 102);"><span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;">Yeniden başlamak ...</span> <span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br /><br />Hani , nasıl derler ? Üstüne çizgi çekilmişliğin olmadığı bir başlangıç ..</span> <span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br />Eskiyi bir sandığa kapatıp üstüne kilit vurmadan.Eskiye saygı duyarak , onun sana ait olduğunu kabullenerek ve seni hep takip edeceğini bilerek , onu yaşadığına mutlu olarak başlamak yeniden. Bir hisse , bir tada veya farklı bir kişiye değil bu başlangıç .. </span> <span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br /><br />Sadece bana.. Kendime..<br />Sadece benim ! Eski de bendim , yenide benim.. </span> <span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br />Benim tadım , benim duygularım .. </span> <span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br />Benim kişim , ben ...</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br />Peki korkuyormuyum ?</span> <span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br />Evet korkuyorum</span> <span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial;"><br />Hemde çok</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 51);">...</span><br /></div><br /><br /></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-24672836183107393772008-06-28T19:51:00.011+03:002008-06-28T21:08:58.424+03:00Dans Ediyorum ..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtddIwKE2jwYCG9WkFppslmy1aleqdh35k171rkx4iuyGE8n3KMZCRUpS3sJ4cmNfM5SYASuyak_5L5C9oyLKWxnOgrMGGRBCYvyptWEGaCz5P1rKtBD5F5pktPKTowryVoSRBM2MCt_Kz/s1600-h/DANCE_by_poprage.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 266px; height: 225px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtddIwKE2jwYCG9WkFppslmy1aleqdh35k171rkx4iuyGE8n3KMZCRUpS3sJ4cmNfM5SYASuyak_5L5C9oyLKWxnOgrMGGRBCYvyptWEGaCz5P1rKtBD5F5pktPKTowryVoSRBM2MCt_Kz/s320/DANCE_by_poprage.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5216992890874831874" border="0" /></a><br /><div align="left"><br /><div align="left">Sonunda ..</div><div align="left">Kayıp insanımız geri döndü .. </div><br /><div style="text-align: left;">Düşüncelerden sıyrılıp bir karar verme arifesinde , peşine takıldığı rüzgarla dostane bir tavıra sahip , verdiği anlık kararların karşısına çıkaracağı muhtemel yaşanacakları ve muhtemel yaşanmaması gerekenleri göze alarak , uzun bir süre sonra kendisine güvenerek . Ve en önemlisi önceden düşünülmüş bir şekilde değil , tamamen an ile dans ederek ..<br /></div><br /><div style="text-align: left;">Ve aslında büyük yüzleşmeye gebe pistin üzerinde çift . İkiye bölünmüş bir karakterin aradığı geçmişin , aynı zamanda kaçtığı geçmişin , insanların , duyguların , yılların , ikilemlerin beşiğinde sallanırken uyumamaya çalışan ben ve benim dansım izlediğim .. Müzik ya son bulacak , yada sonu belli olmayan bir zamana uzayacak ..<br /></div><br />Birçoğunuz okudunuz ..'' O gün '' ..<br />İşte oradayım yine . Bodrum'dayım . Evimde düzensiz uykularımla kurduğum düzenli yaşamım varken ; hiç uyumadığım bir gece verdiğim kararın kucağındayım . Sadece birkaç saat içerisinde toplanmış eşyalarla ve en arka sıradan yer bulunarak alınabilmiş otobüs biletimle . Üstelik o kadar hızlı gelişti ki herşey ; kaldığım bir ev ve her sabah dokuzda kalkıp gittiğim bir işe dahi sahibim . Yaşamındaki her hareketini , kuracağı cümlelere kadar oturup planlamış bir insan için , oldukça hızlı bir dans .. Ve etrafımda olup bitene , bu düzenime karşı beslediğim şaşkınlık duygusu .. Tek kelimeyle daha önce yaşamadığım birşey ..<br /><br />Üstelik bu sefer insanlardan korkmuyorum.Buranın tozunu soluyorum olabilidiğince.Beklemediğim kadar rahatım ve kaçmıyorum.Yolumu çevirmiyorum gözümden uzak olsun diye.Aksine üstüne gidiyorum.Sokakta yürürken bağıra çağıra şarkı söylemek gibi birşey bu . Bu sefer şehir içimde düğümlenmiyor , şehire ben hükmediyorum . Sanırım biraz özgürüm ve tutkuluyum . Burayı temelli terkedişimin ardından gelişlerimde ; <span style="color: rgb(51, 51, 153);">ilk defa mutluyum</span> . Ve pistten inmeye henüz niyetim olduğunu sanmıyorum .<br /><br />Bu arada kendimde farkettiğim yeni bir olgudan sözetmeliyim.Cümlelere çok fazla güveniyorum.Bir insanın yazdığı , söylediği , duyabildiğim ve okuduğum cümleler.İçimde bu cümlelere karşı kurulmuş dostluklar olduğunu gördüm. Yani perdenin arkasında hiç görmediğiniz bir fiziğin yazmış olduklarıyla aramda kurduğum bağdan sözediyorum.Sanırım bu güven sayesinde edindiğim birkaç dostluğum var artık . Cümlelerin ardını aşıp göz göze gelinebilmiş dostluklar üstelik . Fakat başlangıç noktası cümleler olan . Bakalım , bu güven bana bir zarar getirip yeni bir pişmanlığa sebep olacakmı? .. Zamanın cevaplayacağı bir soru olarak bırakalım bir kenara şimdilik . Çünkü şuanda işler yolunda .<br /><br /><div style="text-align: center;"> Ve ben kaldığım yerden..<br /></div><div style="text-align: center;">Dansa devam ediyorummm..<br /><br /></div><span style="color: rgb(153, 153, 255);font-size:85%;" >not: Beautiful Disaster'a beni özlediği için , Müjgan Ablaya şarkı sözlerimi yolladığı için , farklı bir düzen ve zaman zaman bulabildiğim internetten dolayı okuyamadığım tüm dostlarıma da bana bıraktıkları hazineler için teşekkür ediyorum..<br /></span><span><a href="http://poprage.deviantart.com/art/DANCE-27621476"><span style="color: rgb(153, 153, 255);font-size:78%;" >deviantart.com</span></a></span><br /><br />Batuhan Doğu Alkaya<br />21:06<br /><a href="http://poprage.deviantart.com/art/DANCE-27621476"><br /></a><span style="color: rgb(153, 153, 255);font-size:85%;" ><br /></span><br /></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-55438248302971047712008-06-13T03:28:00.025+03:002008-06-17T02:14:31.420+03:00O Resimde Neden Yokum ?<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrjO3nd7AXvOsU8MgjJhgky56tQjc2CHDg8iL0obs3vxA9ZbxtNFQJUmAz8DUSuO3G2fIl7Sxo3SV0VBfUIgHfJH5dAtmmz-PilN4DtjfM1PuPesOBlGvC1q0IuP6s2yJ9WLmbpA-etPtq/s1600-h/asd.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrjO3nd7AXvOsU8MgjJhgky56tQjc2CHDg8iL0obs3vxA9ZbxtNFQJUmAz8DUSuO3G2fIl7Sxo3SV0VBfUIgHfJH5dAtmmz-PilN4DtjfM1PuPesOBlGvC1q0IuP6s2yJ9WLmbpA-etPtq/s320/asd.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5211377356219073506" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(102, 102, 204);"><br /></span><br />Sonsuzluğa .<br /><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: left;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Silinmez kılana ..</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">İlham aldığım yere ..</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Sadece birkaç küçük kare ..</span><br /></div><span style="color: rgb(102, 0, 204);"><br /></span><div style="text-align: left;">Yıllarım eksikte olsa aklımın içinde dönüp dururken,gözlerimle çektiğim fotoğraflar unutulmayı beklerken pek de iyi hissetmiyorum.Tadım yok,tuzu eksik bir çorbayım kasede sanki.Karıştırıp duruyor bir çocuk durmadan. O çocuk benim .Çikolata bile ağzımdaki metal tadını gideremiyor sabaha karşı 04:36 da.Müzikten zevk alamıyorum.. Nefes yetmiyor ..<br /></div><br /><div style="text-align: left;">Nasıl bir köprüyü geçiyorum bilmiyorum , fakat arkama bakmadan kaçışımı görüyorum şimdilerde . Oysa kulağıma gelen o sesler bana aitti , duyduğum çığlıklar benimdi , haykıran ve yankılanan , o duvarlara çarpan bendim . Adımlar benim , evler benim. Suya yansıyan bu yüz , bu el benim .. Bu beden benim .. Kendimden kaçıyorum .. Duvarların ardına gizleniyorum .. An'dan kaçıyorum .. <span style="color: rgb(255, 0, 0);">O resimde neden yokum ?</span><br /><br />Sanırım hayatımdaki en büyük eksikliğimle yüzyüze gelmiş ; yüzüme hüzün dolu tokatları atmışım ben dün . Ve bu tokatları ilk defa dün değil , yıllar boyunca vurmuşum yüzüme. Ama aynalara bakmamışım.Görememişim izlerini hiçbir zaman hasarın.Uyuşmuş varlığımın hissiz derisi tanımamış düne kadar .İzler silinip gitmiş zamanla yüzümden.Eski terk olmuş , uzak olmuş , ben yenilerini eklemişim .. Ne yazık , düne kadar farkedemeden ..<br /><br /><div style="text-align: left;">Oysa nefes almaya başladığım ilk andan son uykumu uyuyacağım ana dek kaç hayatın içinden geçebilirmki ben ? Kaç şehir gezebilirim ? Kaç ülke görebilirim ? Daha fazla dost edinebilirmiyim bu andan sonra ? O denizi,o sahili birdaha görebilirmi gözlerim ? Gördüklerimi gösterebilirmiyim gözlerinize?Ben yaşadım,ben tattım,ben yattım,ben kalktım diyebilirmiyim ?<span style="font-weight: bold;"> </span><span><span style="color: rgb(102, 102, 204);">Yaşadığım 18 yıl için hayır ..</span></span><br /></div><br />Bu kadar soruyu kendime ne zaman sorarım birdaha bilemiyorum ; ama aynı sebepten sormayacağım bunu biliyorum .. Yüzüme vurduğum tokatların farkındalığı , silinen izlerimin sonradan hissedilen sızılarıyla içime damlattığım gözyaşlarımı silmenin bile çaresini bulamadığım acizliğimde ; anıları silinmez kılacağım artık ..<span style="color: rgb(102, 102, 204);"><br />''Anıları silinmez kılacağım ''</span> ..<br /><br />Hernereyi göreceksem , nereye olacaksa yeni yolculuklarım birkaç kelime bırakacağım somutluğa o günler adına..Yarınlara ben gittim diyebilmek için . Kimi tanıyıp dost diyeceksem , kimi sevip aşık olacaksam ismini an'a kazıyacağım bu sefer.. İsimleri , ismimi , ismimizi .. Gidenin ardından bakabileceğim bir kare,okuyup ağlayabileceğim birkaç cümle saklayacağım cüzdanlarımın bir köşesinde ..<br /><br />Çünkü artık biliyorum.Bir insanın hayatından geçip hiç bir iz bırakmamış , bırakamamış olmanın.Sadece hayal kurarak döktüğüm gözyaşlarının.Ne kadar acı verdiğini biliyorum.Hüzünü seviyorum.Ama hüzünü hayal etmeyi değil. Gülümseyişimi seviyorum , ama sadece güldüğüm an değil , o anı tekrar hayal ederek değil , başka bir zaman onu görerekte mutlu olmak istiyorum ..<br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: left;">Kendime soruyorum ..<br />O resimde neden yokum ?<br /><br />______________________<br /><br /><span style="font-size:85%;">Arkadaşlar bu bir edit değil .. Aslında bunu yazıyı yazarken vermeyi düşünüyordum ama nasıl yorumlayacağınızı merak ettiğim için vermedim .. <a style="font-weight: bold;" href="http://batuhan-dogu-alkaya.blogspot.com/2008/04/o-gn.html">Bu yazımı</a> okumanızı istiyotum .. Yine bana ait ve eski bir gönderi .. Yapbozun farklı bir parçası gibi .. Hayatım üzerine ..<br /></span><br /><br />Batuhan Doğu Alkaya<br />04:50<br /><br /><br /></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-29798203469132111102008-06-07T01:05:00.015+03:002008-06-07T04:09:11.262+03:00İhtimaller Rüyası<div style="text-align: left;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-MJTzmIE5TvtUTQHgvJj5QHCPIm7OEza-oD4CoiGRIWaVlu7Cpvmp8s4PQAQjyP_t0yaq4RgADd235UcRypnnpn-O_uo5kQ-qTINawpQreK3wim22oYnKmCJ3F5PBTZqWPDFaGD-f1O92/s1600-h/BEDROOM_by_fabienbos.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-MJTzmIE5TvtUTQHgvJj5QHCPIm7OEza-oD4CoiGRIWaVlu7Cpvmp8s4PQAQjyP_t0yaq4RgADd235UcRypnnpn-O_uo5kQ-qTINawpQreK3wim22oYnKmCJ3F5PBTZqWPDFaGD-f1O92/s320/BEDROOM_by_fabienbos.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5208904373026316226" border="0" /></a>Uyuyorum ..<br />Hayata kapıyorum gözlerimi ..<br />Ama canımı teslim etmeden ....<br /><br />Uyuyabildiğim kadar uyuyorum . Hani filmlerde olurya . Elyaf yorgana bürünmüş , kuştüyü yastığa gömmüşdür oyuncu kendisini .. Geceyarısı dörtte komidinin üstünde duran elektronik alarm çalar ve uyanır olabildiğince şişmiş gözler ve dağınık bir halde . Sonra alarmı kapatır ve kendini yastığa fırlatır tekrar . Krem rengi veya beyaz olur nevresimler . Bedenin bir kısmı yorganın içindeyken bir kısmıda dışardadır .. İşte böyleyim .. Var elbette bir farkım , film yıldızı değilim ..<br />Kendi rolümü kendim yazıyorum .. Önceden yazılmamış senaryom .. Kurgum da yok benim ..<br /><br />Belli bir zamana kadar içinde 2 tane tek kişilik yatak olan odalara özenirdim ben .. Belki gözüme hoş gelen simetriden , belkide sürekli oyuncak oynayabileceğin ikinci insanın yanında olmasından ötürüydü bu özenişim .. Aynı şekilde ranzalar .. Küçük kardeş altta , büyük olan üstte yatardı her zaman .. Ama küçüktü hep üstte yatmak isteyip yatamayan .. Söylenen şuydu : Düşersin ve canının yanmasını istemiyoruz küçüğüm .. Üzgün bir surat .. Oysa düşmeyecek olan büyüğün bile 2. kattaki yaylı köşküne çitleri çekilirdi .. </div><div style="text-align: center; color: rgb(102, 51, 255); font-weight: bold;"><br /><span style="font-weight: normal;">Kötü abi !! '' Benimle hiç oyun oynamıyorsun.. ''</span></div><br /><div style="text-align: left;">Bir heves kaldı içimde , hiçbirzaman ranzaya sahip olamadı odalarım . Ama ben doğduktan tam 13 sene sonra ikinci yatakla buluştuk bir odada .. Fakat korkunç bir hata vardı ortada karşılaşmam gereken .. Zamanlama hatası .. Çoktan geçmiştim ben oyuncak oynayacağım yaşı .. Bu yüzdende evelden beri kötü abi oldum .. Kötü abi !! '' Benimle hiç oyun oynamıyorsun.. '' Belki futbola ilgin olsa bir iki pas yapabilirdik küçüğüm , ama barbie bebeklere rol yaptırmak hiç hoşuma gitmiyor . Ve sende biliyorsun ki o bebeği çıplak görmem çok ama çok ayıp ..<br /><br />Evet evet , yedi yıldır çocukken hayalini kurduğum iki yataklı , simetrik bir odadayım .. Ve yatağımın üstünde uyumak için kaldırmam gereken kablolar , gitarlar,cd çantaları ve giysi dolabımın yarısı var .. Sınırın öteki tarafında ise küçüğümüz uyuyor .. Onu böyle görünce uyumak istiyorum. Saatlerce uyumak . Ama üşeniyorum . Toplamaktan . Ve gözlerimden yaşlar gelene kadar toplamayacağım .. Rüyalardan korktuğumdan erteleyeceğim .<br /><br />Son birkaç gecedir çok sonra göreceğim günleri yaşadım.Belkide göremeyeceğim günleri.Yakın bir gelecekta yaşayabileceğim herşeyi . Aşık oldum ben mesela . Hiç tanımadığım bir yüzdü karşımdaki . Kimsenin olmadığı bir sessizlikte oturuyorduk ikimizde . Birbirimize söyleyeceğimiz utangaç sözcüklerimiz vardı . Az sonra elini tutuyordum . Sen çok güzeldin . Kimdin ? Nerede gördüm seni ki rüyama misafir oldun?O sabah sorup durdum kendime .<br /><br />Geçmişimle barıştım başka bir gece.Çok küçük bir kareydi sadece. Beş , altı saniye ve birkaç salise . Sanki gerçekler bir rüyaydıda , gerçeklerden uyanmıştım. Bilirsiniz , fazla uzun sürmedi . Uyandım . Başka insanlar gördüm yanında . Tanımadığım insanlar . Uyandığımda bile kıskançlığı hissedebiliyordum uykumdan kalan .Ve birçok şey...Terk edildim , terk ettim , tanımadığım insanları üzdüm,yine onlar sayesinde üzüldüm ama hep uyandım.Sıradan birkaç rüyaydı hepsi .<br /><br />İhtimaller rüyasıydı.Bazen rüya olduğuna sevindiğim sabahlara uyanıyorum bir ihtimalin .Bazende gerçek olmadığına küfrettiğim günlere sebep ihtimaller rüyalarım . Her ihtimalde beni üzen saniyelik filmler .. Telif hakkını benden almadan bilinçaltımda düzenlediğiniz , aslı bana ait izinsiz gösteriler .Canımı acıtmayın.Beni yakmayın.Dram olmasın , istemiyor ruhum.Eğer uygunsa şartlarım , her gece sizin için uyuyacağım . Sizin için tanrıya dua edeceğim . Ne olur kapımı çalıp akıl sahnemde perdelenin ..<br /><br />Ama kabul görmessem , uygun değilse şartlarım .. Uykumu elimden alın ..<br />Sizi mahkemeye vereceğim ..<br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(204, 204, 255);"> I stay awake</span><br /><span style="color: rgb(204, 204, 255);"> I stay awake and watch you breathe</span><br /><span style="color: rgb(204, 204, 255);"> I stay awake and watch you fly</span><br /><span style="color: rgb(204, 204, 255);"> Away into the night</span><br /><span style="color: rgb(204, 204, 255);"> Escaping through a dream</span><br /><br /><a style="color: rgb(204, 204, 255);" href="http://rapidshare.com/files/120620908/Saybia_-_The_second_you_sleep.mp3">I wish by God you’d stay</a><br /></div><div style="text-align: center;"><br /><br />Batuhan Doğu Alkaya<br />02:13<br /></div><br /><br /></div>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7906334867120505370.post-40281224989248577192008-05-31T00:43:00.018+03:002008-06-02T01:40:57.546+03:00Şehrin Yansıdığı Yer ..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrihmoPu4ee3nBm-EArGqY2Vqrwm7uqxIjoqENa-fEnafvX2fiaapl5pxlkbthenDyi21qdxV2cgphjfj4l7ByMmFw4yKC_Zf2r3YBguIVuXQb_2YlnrQX2mWRA8v3QBP3aoPrmCrvUUY4/s1600-h/izmir_by_voyage_voyage.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrihmoPu4ee3nBm-EArGqY2Vqrwm7uqxIjoqENa-fEnafvX2fiaapl5pxlkbthenDyi21qdxV2cgphjfj4l7ByMmFw4yKC_Zf2r3YBguIVuXQb_2YlnrQX2mWRA8v3QBP3aoPrmCrvUUY4/s200/izmir_by_voyage_voyage.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5206311383343813682" border="0" /></a><br /><br /><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left; color: rgb(0, 0, 0);">Biliyorum , uzun zamandır yazmıyorum.Belkide ihtiyacım olduğunu düşündüğüm şeylerin , aslında ihtiyacım olmadığını görüyorum.Yazmak.. Seviyorum yazmayı ve paylaşmayı ama , kendimle daha fazla yüzleşmeyi istemiyorum bazen . Mutlu veya mutsuz olmamla alakalı birşey olduğunu düşünmüyorum . Zaten ben yaşıyorum beni 24 saat..Ve gün içinde 2 kez yaşamak , bir anıyı olduğu yerden alıp başka bir günde yeniden yaşamak istemiyorum..Daha önce bahsetmiş olamlıyım .. Sürekli gezip duruyorum .. <span style="color: rgb(204, 204, 255);"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Bugün burada , yarın neredeyim ? Bilmiyorum!</span> </span>Farklı bir his içimdeki .. Bazen anlam veremiyorum .. Yine karışıyorum ..<br /></div></div><div style="text-align: left; color: rgb(0, 0, 0);"><div style="text-align: left;"><br />Birkaç gün önce nerede olduğumu biliyorum elbette . Güzel bir şehir . İzmir . Ama farkettimki güzellik yetmiyor . <span style="color: rgb(0, 0, 0);">Senin , benim güzel olmam lazım ki o şehir taşsın sokaklarına</span> . Bizlerin kendi içimizde esmesi gerekiyor ki keyif alalım meltemlerden .Onbeş dakika oturamıyorum bir yerde . Nedensiz bir sıkıntı hissediyorum içimde . Üzerime geliyor duvarlar . Sanki dışarısı beni çağırıyor bana ağlıyor . Bende kırmıyorum . Yürüyorum yürüyebildiğim kadar kordonda . Dostlarımda bana eşlik ediyorlar . Bilecik'teki kelebekler değil bu sefer yanımdakiler . Bildiğiniz etten kemikten insanlar . Bodrum'daki arkadaşlarım . Şimdi ailelerinden ayrı , İzmir'de bir evdeler bir sebepten .<br /><br /><div style="text-align: center; font-weight: bold; color: rgb(102, 102, 204);">İnsan ruhu ne kadar aç olabilir ?<br /></div></div></div><br /><div style="text-align: left; color: rgb(0, 0, 0);">Öyle bir evki deniz manzarası var , ama radyosu yok . Televizyonu yok . Telefon desen ceplerinde , evin telefonu yine yok . Üç oda bir salon . Odalardan birtanesi aynı zamanda giyisi dolabı . Kapıyı açıyorsun ve giyisiler sağda solda . Kimisi ütülü ve katlanmış duruyor yerde , kimisi atılmış bir köşeye . Bir odada 4 aydır yaşıyorlar . Duvarlara matematik formüllerini , eski türk edebiyatına ait eserleri ve yazarlarını poster yapıp asmışlar birgüzel . Merak edip sordum '' Ne yapıyorsunuz siz burda ? '' diye . Ders çalışıyorlar ders . Hani şu ortalama 60 yıllık ömrü etkileyen 3 saat'cik varya .. O mesele . Peki diyorum çalışın ama , ben varken değil . Yürüyün dışarı çıkıyoruz :) Ama dinleyen yok . Yolda sıkılmamak için aldığım birkaç dergiye dalmış gözleri ve okuyorlar soluksuz . <span style="color: rgb(0, 0, 0);">İnsan ruhu bu kadar aç olabilir !</span> Ben yürümeye , rüzgara , doğaya açım . Denize açım . Onlar okunacak bir dergiye , duyulacak farklı bir şarkıya , 3. bir nefese aç .<br /></div><br /><div style="text-align: left; color: rgb(0, 0, 0);">Sanarsınızki bu sene hayatımızın en kötü , en yalnız , en çaresiz senesini yaşayalım diye sözleşmişiz . Sonunda çıkıyoruz dışarıya . Alsancak . Birkaç bira'dan sonra ruhumuzun pencerelerini açıp , döküyoruz bir bir ne varsa . Konuştukça büyüyoruz sanki . Anlamak , anlatmak ve anlaşılmak .. Günler sonra yeniden .. <span style="color: rgb(0, 0, 0);">Cebimizde kaç para var ? Umrumuzda değil</span> . Giriyoruz bir müzik stüdyosunda 3 ümüz . Çalıyoruz . Çalmak da değil aslında . Haykırmak . Bilinçsizce basılan birkaç nota , hiç varolmamış bir melodi , sürekli değişen ve kaçan ritimler . Umrumuzda değil . Haykırıyoruz . Stüdyodan çıktığımızda ise , oksijen in ne olduğunu yeniden öğreniyoruz sanki . Derin bir nefesin verdiği hazzı tadıyoruz uzun zaman sonra .<br /></div><br /><div style="text-align: left; color: rgb(0, 0, 0);">Gecenin köründe yeni icad edilmiş mezelerimizle rakı içiyoruz denize bakarak . Birkaç gün sonrasını düşünmemek rahatlatıyor . Elimdeki bilete bakıyorum . 11:30 Eskişehir . Sonrada küçük bir otobüsle Bilecik / Söğüt .. Evim .. Dört duvarım .. Can sıkıntım .. Aynam .. Ve işte odamdayım . Klavyeme dokunuyor parmaklarım . Birkaç anıyı daha geçmişteki yerinden alıp , bu güne taşıyorum . <a style="color: rgb(102, 102, 204);" href="http://rapidshare.com/files/118963256/Veremem_sana_acimi.mp3.html">Şarkılarım</a><span style="color: rgb(102, 102, 204);"> </span>. Anılarımı bile rahat bırakamıyorum ki ben . Yine yazıyorum .. Düşünüyor ve yüzleşiyorum ..<br /><br /></div><br /><div style="color: rgb(204, 204, 255); text-align: center;"><span style="color: rgb(102, 102, 204); font-weight: bold;">Sen ..</span><br /><span style="color: rgb(102, 102, 204); font-weight: bold;">Ben ..</span><br /><span style="color: rgb(102, 102, 204); font-weight: bold;">Sadece bir kadeh ..</span><br /><span style="color: rgb(102, 102, 204); font-weight: bold;">ve biraz da kırmızı ..</span><br /><span style="color: rgb(102, 102, 204); font-weight: bold;">sonra ne sen ..</span><br /><span style="color: rgb(102, 102, 204); font-weight: bold;">ne ben ..</span><br /></div><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh03B2TdTsi1Rvyg2rKvjNlF54_AXBLhCHZEihI2IpOTSDmktbunVXeMJRH3RnD1sHSFIWi9jHsgAPJ15pL0RfESHfyka69p2h9SmOrGEyCiDgyqbQmToRFu5abItwX7rkDo0JxTijx85X/s1600-h/izmir_by_voyage_voyage.jpg"><br /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Batuhan Doğu Alkaya</span><br /></div><br /><blockquote></blockquote>Batuhan Doğu Alkayahttp://www.blogger.com/profile/05346313733872408726noreply@blogger.com