Sessiz Adamın Sensiz Aynası ..

~ 4 Nisan 2008 Cuma
Bir gecenin daha sessiz gündüze döndüğünü gördüğümde ...
Soruyorum ufuğa ..
Kızıla .. maviye .. aydınlığa
Sahi nedir sensizlik ?

Belkide bir çocuktur ...
Oyuncağı kaybolmuş ve ağlayan ...
Oyuncak dünyadır o an ...
Seninde gözlerinde başlamazmıydı ...
Fırtına ve sağnak ...
Yittiğinde dünyan ...
İstemeden ..

Öyleyse bir çocuğum ben
Sensizliğe ait ..

İlk ışıklar cama vuran ..
Karanlığı aydınlatmaya gücü yetmeyen ..
Parlamayan .. Hissedilmeyen ..

Öyleyse sen , ilk ışığım ,
Perdelerden sızamayan ..

Bir ikilemmidir ?
Çıkmaz iki yolmudur , sonu bende biten ?
Bir hesaplaşma , belkide bir kavga ...
Bir tarafta ben , öteki taraf yine ben ...
Bir geceyi daha gündüze çevirirken ..
Günlerdir bozulmamış yatağımın örtüsü ...
Başımı koymadığım yastığım ...
Uyumadığım gecelerim ...
Belkide ellerim , vaktiyle sende biten ..

Her nefesimde içimde körlenen bir düğüm ? ..
Bir aynamıdır bana beni anlatan ...
Gördüklerim bendeki sen ...
Yoksa benmiyim sensizlik ? ...

Batuhan Doğu Alkaya
04.04.2008
03:00

* * *

Bu blog BloggerV.com üyesidir.